Top 5: deze Mercedessen zorgden voor verbazing en irritatie
Mercedes-Benz is niet zomaar een automerk, het is bijna een monument. Toch verandert niet alles wat de fabrikant maakt meteen in goud. Een top 5 van omstreden Mercedessen.
1. Mercedes SLR McLaren (2004)
De Mercedes SLR McLaren was geen gewone supercar, maar het schizofrene kind uit het bizarre huwelijk tussen Mercedes en McLaren. Achtergrond: de twee fabrikanten waren aan het begin van deze eeuw partners in de Formule 1. De SLR was gebouwd rond een koolstofvezel chassis en had Lambo-deuren. Met z’n lay-out volgde de SLR het voorbeeld van de legendarische 300 SL. Want terwijl alle andere moderne supercars van de 21ste eeuw een middenmotor hadden, lag de supercharged V8 bij de SLR ‘gewoon’ voorin, zij het áchter de vooras
Buitengewoon veel ruimte en een enorm rijbereik. De elektrische Volkswagen ID.7 Tourer. Alleen dit jaar nog 17% bijtelling.
Hij brulde 626 pk bij elkaar, goed voor een topsnelheid van 330 km/h. Toch was de SLR ook comfortabel en gebruiksvriendelijk, heel anders dan de concurrenten van Ferrari en Lamborghini. Al waren er ook genoeg kritische geluiden die de SLR een logge zwaargewicht en 'vlees noch vis' vonden. Ook over het wat merkwaardige design liepen de meningen sterk uiteen. Oorspronkelijk wilde Mercedes meer dan 3000 SLR's bouwen, maar de teller bleef in 2009 steken op 2157 stuks.
2. Mercedes A-klasse W168 (1997)
Een voorwielaangedreven Mercedes-hatchback? Dat had niemand zien aankomen. De eerste Mercedes A-klasse was een revolutionair ontwerp met een sandwichbodem voor de veiligheid bij aanrijdingen en een extreem korte carrosserie met verrassend veel binnenruimte. Wel was er meteen kritiek op het hoge plasticgehalte van het interieur.
Maar dat bleek niet het grootste euvel van Mercedes’ eerste voorwielaandrijver ooit. De beruchte Zweedse elandtest liet zien dat de auto een groot stabiliteitsprobleem had. Na een fase van ontkenning, loste Mercedes de stabiliteitsproblemen uiteindelijk op door als eerste fabrikant standaard ESP te monteren in deze klasse. Daarmee was de A-klasse gered, en het was meteen de opmaat naar de latere Europese verplichtstelling van het systeem in álle auto’s (2014).
Lees meer weetjes over historische auto's, meld je aan voor de gratis nieuwsbrief!
3. Mercedes S-klasse W140 (1991)
De Mercedes W140 was een monument op wielen. Alles aan deze S-klasse was grootser, zwaarder en indrukwekkender. Om die reden werd-ie ook wel ‘De Kathedraal’ genoemd. Hij introduceerde een berg aan primeurs, zoals dubbel glas, soft-close portieren, elektronische stabiliteitsregeling (ESP) en parkeersensoren.
Onder de kap lagen reusachtige zescilinders, V8’en, en zelfs voor het eerst een V12 (S 600). Het was de laatste Mercedes waarbij geld écht geen rol leek te spelen en gold als zwaar over-engineered. Al is de parkeerhulp met twee uit de achterschermen opstijgende staafjes anno nu vooral aandoenlijk. Sommigen vonden de pompeuze Mercedes S-klasse van de W140-generatie te veel van het goede, maar hij zette wel de standaard voor de luxeklasse in de jaren negentig.
4. Mercedes G-klasse (1979)
Wat begon als een terreinwagen voor het leger, groeide uit tot een culticoon. De Mercedes G-klasse is vierkant, lomp en onverwoestbaar, en dat is precies waarom iedereen ’m wil. Mercedes had voor de jaren zeventig nog nooit een échte offroader gebouwd, vandaar dat de eerste Geländewagen aanvankelijk voor gefronste wenkbrauwen en scepsis zorgde.
Maar met z’n sperdifferentiëlen, ladderchassis en onverzettelijke houding kon de G alles aan – van steile bergpassen tot modderige jungles. En de AMG-versies van de W463-generatie – met V8 en dubbele turbo – rolden net zo gemakkelijk over de boulevard van Monte Carlo. Ruim 35 jaar na het debuut van de oerversie is de G-klasse nog steeds onder ons, zelfs als EV. Internationaal is de elektrische G-klasse geen succes, maar in Nederland zijn we er wegens de gunstige prijs juist dol op.
5. Mercedes EQS (2021)
De Mercedes EQS was bedoeld als de elektrische tegenhanger van de S-klasse. Mercedes pakte het groots aan, met een volledig nieuw platform, een recordlage luchtweerstand (Cw-waarde 0,20), en een dashboard dat uit een gigantisch hyperscreen bestaat. De actieradius? Ruim 700 kilometer. Maar belangrijker: de auto is verfijnd, stil en supercomfortabel - als een echte Mercedes. Geen Tesla-achtige gimmicks, maar doordachte luxe en rust. De eerste échte elektrische Mercedes zonder compromissen.
Toch wordt de auto slechts matig verkocht. De conservatieve clientèle vindt de vormgeving te glad en niet statig genoeg. Daar komt bij dat de hoofdruimte achterin te beperkt is voor een auto met limousine-aspiraties. Ondertussen is Mercedes al bezig om afscheid te nemen van de modelnamen die beginnen met EQ. Het volgende elektrische topmodel gaat naar verluidt weer gewoon S-klasse heten en krijgt een herkenbaarder design.
Een sportieve plug-in hybride met een elektrisch rijbereik van 130km*. Al vanaf €36.990. Nu met €2.000 plug-in premie.
