Nieuwe belastingvrije klassiekers in 2021

Er gebeurde een hoop in 1981. Het was het jaar dat prins Charles en Diana Spencer in het huwelijk traden, maar ook het jaar dat de eerste TGV door Frankrijk denderde. In Nederland was de levering van duikboten aan Taiwan een hot item. In die tijd durfden we de Chinezen nog wel te bruuskeren ... In Iran werden de personeelsleden van de Amerikaanse ambassade in Teheran na 444 dagen vrijgelaten en we maakten voor het eerst kennis met een nieuwe mysterieuze ziekte: aids.

Op een enkele uitzondering na, is 1981 geen sensationeel autojaar, al maakt een zekere John DeLorean wel de tongen los met zijn zilverkleurige sportwagen ...

10. Fiat Argenta

Tip

Bespaar op je autoverzekering met AutoBewust van Interpolis

Jij maakt zelf keuzes in de dekkingen.
Zo stel je de autoverzekering samen die bij jou past.
En houd je de premie laag.

Meer informatie

Begin jaren 80 had Fiat enerzijds de splinternieuwe Panda en de redelijk frisse Ritmo, anderzijds zaten de dealers ook nog opgescheept met de stokoude 127 en 128. Wat zullen ze in 1981 blij geweest zijn met de splinternieuwe Argenta. Hoewel … grote middenklassers waren nooit Fiats sterkste punt. En wie door de moderne kunststof bumpers van de Argenta heen keek, zag de onmiskenbare lijnen van de uit 1972 daterende Fiat 132. Vandaar de relatief smalle carrosserie en de grote overhangen aan de voor- en achterkant. Toch was de Argenta een soort van mijlpaal: achteraf blijkt het de laatste Fiat met achterwielaandrijving ooit. In 1985 maakte de oververmoeide Argenta dankbaar plaats voor de veel modernere Croma, een voorwielaangedreven hatchback.

9. Renault 9

Na het tegenvallende succes van de Renault 14, wil de Franse fabrikant een compacte middenklasser die beter aansluit bij de wensen van de behoudende autokoper. Daarin lijkt Renault een beetje door te slaan. Ondanks de bemoeienissen van de bewierookte Robert Opron, blijkt het ontwerp van de in september 1981 gepresenteerde Renault 9 wel érg saai. Bovendien is het - a-typisch voor Renault - geen praktische hatchback, maar een sedan. Desondanks blijkt de R9 een prima product. In elk geval in de ogen van de autojournalistiek, hij schopt het zelfs tot Europese Auto van het Jaar. In 1983 krijgt de Renault 9 gezelschap van de 11, een 3- of 5-deurs hatchback op dezelfde technische basis. Vanaf 1984 werd de Renault 11 leverbaar met een 115 pk sterke 1,4-liter turbomotor, een jaar later kwam de geblazen 9 op de markt.

8. Seat Fura

Decennialang bouwde Seat licentiemodellen van Fiat, met behoud van de oorspronkelijke, Italiaanse typebenamingen. In 1981 breekt de Seat Fura met deze traditie. Maar niet omdat de Fura een geheel eigen Seat-model is. Daarop moeten we nog wachten tot 1984, het jaar dat de eerste Ibiza op de markt komt. De Seat Fura is gewoon een gefacelifte Seat 127 en die auto is natuurlijk weer de Spaanse editie van de gelijknamige Fiat. In Nederland weet de achterhaalde Fura geen potten te breken. Maar samen met zijn voorganger is de compacte Spanjaard goed voor een totale productie van 1,3 miljoen stuks!

7. Triumph Acclaim

Het jaar 1981 was niet bepaald een hoogtepunt in de autogeschiedenis. Neem nu de Triumph Acclaim, een van de meest besproken nieuwkomers van het jaar. De auto gold als de ultieme poging van British Leyland om het merk Triumph in de lucht te houden. Achteraf was het de laatste stuiptrekking, en het was nu niet wat je noemt: going out with a bang. De Triumph Acclaim werd gebouwd in de oude Morris-fabriek van Cowley en was niets anders dan een gerebadgede Honda Ballade, oftewel een Civic met kont. Mogen we een dubbele espresso? In tegenstelling tot de gemiddelde Triumph-liefhebber, raakte Tante Priscilla uit Middle Fritham wél enthousiast van de gezapige sedan. Helaas: wereldwijd waren er te weinig tantes Priscilla. Na drie jaar en 130.000 exemplaren werd de productie van de Acclaim alweer gestaakt. Dat betekende tevens dat het merk Triumph bij het grofvuil werd gezet. Datzelfde gebeurde vrij snel met de meeste Acclaims. Niet vanwege falende techniek, want de Acclaim was betrouwbaarder dan we van Triumph gewend waren. Maar helaas roestten de Britse Japanners als Chinese spijkers in een zoutbad.

6. Talbot Samba

Ook Talbot was begin jaren 80 een noodlijdend merk. Het was een verzamelplaats van ooit succesvolle Chryser-Simca's als de Horizon en de 1307/1308 en modellen van het al jaren kwakkelende Britse Sunbeam. Om te overleven had Talbot behoefte aan een klein instapmodel. Zelf een auto ontwikkelen was te kostbaar, dus werd bij concerngenoot Peugeot aangeklopt. Dat deed Talbot de techniek cadeau van de Peugeot 104 ZS. Dat was een vlot ogend, ingekort coupeetje op basis van de vijfdeurs 104. Ondanks zijn naam had de Samba een minder swingend uiterlijk dan zijn voorbeeld, al was het niet zo'n draak van een auto als de tweecilinder Citroën LN(A). Net als de Triumph Acclaim bleek de Talbot Samba een onheilsprofeet. Daar kon ook de door Pininfarina gebouwde, verrassend betaalbare cabrioversie niets aan doen. Met de productiestop van de Samba in 1986, verdween ook het merk Talbot van de aardbodem.

5. Volkswagen Polo II

Technisch borduurt de Polo II nog voort op zijn (extreem roestgevoelige) voorganger uit 1976. Het ontwerp is daarentegen geheel nieuw. Opvallend is de bijna kaarsrechte achterkant, die niet alleen voor veel hoofdruimte zorgt, maar ook voor gemengde reacties van pers en publiek. Een hatchback met het profiel van een stationwagon - dat is in 1981 nog ongehoord! Voor de traditionalisten komt er ook een sedanversie, en de Polo Coupé moet vanaf 1982 sportief georiënteerde klanten verleiden. De Polo II blijft dertien jaar in productie, maar wordt tussentijds een paar keer gemoderniseerd. De facelift uit 1990 is de opvallendste update, vooral doordat de kleine ronde koplampen werden vervangen door rechthoekige exemplaren van aquariumformaat. De sterkste Polo II was de G40 Coupé (1985). Dankzij de mechanische G-lader hoestte de 1,3-liter viercilinder 111 pk op. In totaal zijn er zo'n 1,7 miljoen Polo's II geproduceerd.

4. Maserati Biturbo

Eind 1981 presenteert Maserati de Biturbo. Hij oogt misschien als een ietwat te hoog op de wielen staande en ingekorte BMW 3-serie, maar onder de simpele lijnen gaat veel moois schuil. Om te beginnen een luxueus afgewerkt interieur, met hier en daar Amerikaans aandoende trekjes. Maar liefhebbersharten gaan vooral sneller kloppen vanwege de geavanceerde techniek. Zijn naam verraadt het al: de Biturbo is de eerste productieauto ooit met twee turbo's. Die helpen de 2,0-liter V6 met drie kleppen per cilinder aan ongeveer 200 pk. Vooral in Italië lijkt de Biturbo aanvankelijk een gouden greep, want de verkoopcijfers bereiken voor Maserati ongekende hoogten. Alle gejuich komt snel tot een eind wanneer de techniek van de Biturbo onbetrouwbaarder blijkt dan een hondsdolle pitbull terriër. Maserati gooit er diverse verbeteringen, modeluitbreidingen en facelifts tegenaan, maar de Biturbo komt zijn slechte imago nooit meer te boven.

3. Mazda 929 Coupé

Begin jaren tachtig bevinden veel Japanse autofabrikanten zich op een kruispunt. De vormgeving van hun modellen is al aangepast aan de Europese smaak, maar voor de techniek wordt nog vaak uit de oude doos gegrasduind. Een mooi voorbeeld is de Mazda 929 Coupé. De auto is extreem strak gelijnd, maar dankzij exotische trekjes als klapkoplampen en kleine middelste zijruiten is het allerminst een saaie auto. De slanke ruitstijlen, het enorme glasoppervlak en het instrumentenpanel met digitaal check panel geven de auto futuristische trekjes, maar die worden door de techniek gelogenstraft. Onder de motorkap van de achterwielaandrijver ligt een simpele 2,0-liter viercilinder met carburateur die een bescheiden 90 pk produceert. Daar is het onderstel met zijn simpele starre achteras overigens maar wát blij mee …

2. BMW 5-serie (E28)

In 1981 zijn de reacties op de nieuwe BMW 5-serie (E28) lauwtjes. Hij borduurt uiterlijk wel erg nadrukkelijk voort op de eerste 5-serie (E12). Toch is er maar weinig hetzelfde gebleven. Zo wordt de zescilinder carburateurmotor van de oude 520 voorzien van K-Jetronic. De zescilinders in de BMW 525i en BMW 528i krijgen op hun beurt een hypermodern LE-Jetronic-systeem. Ook het onderstel en het remsysteem zijn stevig aangepakt, terwijl de roestpreventie sterk is verbeterd. Binnenin valt het aangepaste dashboard op, waarvan het middengedeelte naar de bestuurder is gericht. Een ontwerp dat later ook bij andere BMW-modellen wordt toegepast.

1. DeLorean DMC-12

Veel mensen kennen de DeLorean DMC-12 van zijn rol in Back to the Future. In 1981, het debuutjaar van de auto, is de film echter nog toekomstmuziek. De DMC-12 is de schepping van de Amerikaan John DeLorean. Weggepest door zijn ex-werkgever General Motors en gelokt door Britse overheidssubsidies, wijkt hij voor de productie van zijn droom uit naar het door aanslagen geplaagde Noord-Ierland. De DMC-12 moest de ideale GT voor prominente zakenlieden worden, met een 200 pk sterke, centraal geplaatste wankelmotor, een aluminium chassis en vleugeldeuren. En dat voor slechts 12.000 dollar! Uiteindelijk maakt de wankelmotor plaats voor een voorin geplaatste, nogal luie V6 van Peugeot, Renault en Volvo. Maar de vleugeldeuren blijven. Ook de ongespoten, roestvrij stalen carrosserie - een ontwerp van Giorgetto Giugiaro - spreekt tot de verbeelding. De eerste DeLoreans blijken van beroerde kwaliteit, de prijs is twee keer zo hoog als beloofd en de verkoop loopt voor geen meter. Algauw zit John DeLorean tot over zijn oren in de schulden. In 1982 raakt hij betrokken bij een drugsdeal en een jaar later wordt de fabriek gesloten. Tot dat moment zijn er zo’n 9200 DMC-12’s van de band gerold.