Jaap Peters

Jaap Peters

Van oudsher concentreert zijn autoliefde zich op groot, comfortabel en Frans, maar rijdt nu naar tevredenheid een youngtimer uit Zuid-Duitsland. Ziet vol bewondering hoe de Koreaanse automerken de wereld op z'n kop zetten en snapt nog steeds niet waarom Formule 1 een sport is.

Vanaf het eerste nummer, dat op de AutoRAI van 2005 werd gepresenteerd, ben ik betrokken bij Auto Review. Eerst als redacteur, later als redactiecoördinator en sinds 2018 als hoofdredacteur. Schrijven over auto’s gaat niet vervelen, maar ik heb me wel iets voorgenomen. Als ik slagvolume ga schrijven in plaats van cilinderinhoud, aggregaat in plaats van motor of (misschien wel het ergste): krukasomwentelingen per minuut in plaats van gewoon toeren, moet ik stoppen.

En ik beloof zelfs dat ik vrijwillig naar een strafkolonie in de Stille Zuidzee vertrek als ik nog een stap verder ga: auto’s die het betere bochtenwerk niet schuwen of eruitzien als een hongerige cheetah die zijn prooi besluipt, motoren die aanslaan alsof je een leeuw op zijn staart trapt.

Ja ja, het boek met autoclichés is dik. Maar het werk als autojournalist blijft spannend. Elektrische auto’s waren in 2005 nog toekomstmuziek, nu rijd ik bijna niets anders meer. En dat gaat gepaard met enige nostalgie. Benzinegeluid verdwijnt langzaam naar de achtergrond, en die trend is nu eenmaal onomkeerbaar. Des te meer koester ik de herinneringen aan prachtige routes in nieuwe (sport)auto’s over verlaten Spaanse wegen, begeleid door acht- of twaalfcilindergeluid. En denk ik ondertussen aan mijn denkbeeldige droomgarage vol oude Citroëns, Renaults en Mercedessen.

Volg Jaap Peters op:

Alle 617 artikelen van Jaap Peters: