Waarom Peugeot liever niet wordt herinnerd aan het jaar 2005
In het jaar 2005 komt de Peugeot 1007 op de markt. Een typisch gevalletje van 'leuk bedacht, slecht idee', want niemand wilde hem. Daarmee was het overigens niet de enige auto uit 2005 die geen succes werd.
Alfa Romeo 159
De Alfa 159 moest zijn voorganger Alfa 156 doen vergeten, een van de geliefdste Alfa's ooit. Daar slaagde de 159 dan ook niet in. Aan het design lag het niet. Dat was wederom elegant en sportief, met dank aan de Italiaanse meesterontwerper Giorgetto Giugiaro en Alfa's eigen designstudio. Maar de auto was een zwaargewicht.
De instapper met 1,8-liter benzinemotor woog al bijna 1400 kilo. Die overtollige kilo's zaten sportieve rijeigenschappen in de weg. En laat dat nou net de reden zijn waarom je überhaupt een Alfa Romeo overweegt. De 3,2-liter V6 kwam nota bene uit de schappen van Opel, vanwege de samenwerking die Alfa Romeo toen met General Motors had.
De komst van de vlotter aanvoelende 1750 TBi met 200 pk sterke turbomotor maakte veel goed, maar kwam te laat om de 159 net zo succesvol te maken als de 156.
Jij maakt zelf keuzes in de dekkingen.
Zo stel je de autoverzekering samen die bij jou past.
En houd je de premie laag.
Bugatti Veyron
Zestien cilinders, vier turbo's en een vermogen van 1001 pk. We hebben het niet over een raketauto die in nog geen seconde van 0 naar 100 km/h gaat, maar veel scheelt het niet. De Bugatti Veyron 16.4 doet hier namelijk 2,5 seconden over. Een dergelijke sprinttijd was ongekend in een tijd waarin de Tesla Model S Plaid nog verre toekomstmuziek was.
Met een topsnelheid van ruim 407 km/h was de Bugatti Veyron de snelste productieauto op de planeet. Maar hiervoor had je wel een speciale sleutel nodig. Als je die niet had, kon je 'maar' maximaal 343 km/h rijden. Om de boel koel te houden, telde de supersportwagen van de Volkswagengroep maar liefst tien radiatoren.
Bugatti bouwt uiteindelijk 450 exemplaren van de Veyron. Dat lijkt niet veel, maar als je bedenkt dat de auto een nieuwprijs van bijna 2 miljoen had, mag je het toch een succes noemen.
Citroën C6
Als Citroën in 2005 de C6 voorstelt, staat de wereld even stil. Wat een statige auto. Geen wonder dat president Jacques Chirac zich tijdens de Franse nationale feestdag 'quatorze juillet' van dat jaar in een C6 liet vervoeren. Een beter visitekaartje kun je je als president van Frankrijk niet wensen.
Het is maar goed dat Chirac twee later zijn presidentsambt aan de wilgen hing; als hij nog langer in zijn C6 gereden had, was hij tot de ontdekking gekomen dat de opvolger van de Citroën XM op de langere termijn geen betrouwbaar type was. Maar mooi was-ie wel. Kijk alleen maar naar de holle achterruit en de opvallende achterlichten.
Dankzij zijn hydropneumatische vering zweefde je als het ware over het wegdek, zelfs als dat zo hobbelig was als dat van Place de la Concorde. Zoals zoveel grote Franse auto's werd de Citroën C6 echter geen succes.
Mazda MX-5 (NC)
De derde generatie van de Mazda MX-5 (NC) is minder puur dan zijn voorgangers, maar desondanks een geweldig leuke roadster. Het is de zwaarste generatie, al kun je een leeggewicht van 1055 kg met geen mogelijkheid vergelijken met dat van een kamerolifantje. Bovendien heeft de NC in vergelijking tot zijn voorganger NB meer vermogen, namelijk 126 pk of zelfs 160 pk.
In beide gevallen gaat het om een viercilinder, van 1,8- respectievelijk 2,0-liter. De NC biedt van alle generaties het meeste comfort, al moet je je hier bij een MX-5 ook weer niet te veel van voorstellen. Dit werd benadrukt door de komst van een versie met elektrisch opklapbare hardtop, de roadster coupé. Dat was tegen het zere been van veel MX-5-liefhebbers, maar het maakte de MX-5 in de winter een stuk aangenamer.
Voor het eerst had de MX-5 een verstelbaar stuur en eindelijk had Mazda het roestprobleem bij de dorpels van zijn voorgangers aangepakt. De NC was dan ook volledig nieuw, terwijl de NB nog veel componenten deelde met de oer-MX-5, de versie met de klapkoplampen. De derde MX-5 werd net als zijn twee voorgangers een succes.
Peugeot 1007
Het was leuk bedacht: een stadsauto met aan elke zijkant een grote schuifdeur die elektrisch te openen en te sluiten was. Op die manier kon je gemakkelijk in- en uitstappen, ook al stond je bijna tegen je buurman geparkeerd. Zo werkte het ook vaak bij grote MPV's en die waren in 2005 nog best succesvol. Toch werd de 1007 geen succes. Sterker: het is een van de grootste flops van Peugeot tot nu toe.
De prijzen begonnen bij een stevige 15.000 euro. Nu is dat spotgoedkoop voor een A-segmentauto, maar in 2005 schrok je je de blubber. Daarbij bleken de schuifdeuren nogal storingsgevoelig. Hoe hard je er ook aan sjorde, de deur weigerde soms open te gaan. En wie op het platteland woonde en volop parkeerruimte had, snapte die schuifdeuren al helemaal niet. De 1007 gaat wel de geschiedenis in als de eerste Peugeot met 2 nullen in de modelnaam.
Kies de dekking die bij jouw (elektrische) auto past met de Interpolis Autoverzekering. Standaard € 0,- eigen risico en vrije reparatiekeuze.
