Reportage: Bavo Galama heeft een zondagse driftbui in Lelystad

Het is bijna een erotische ervaring om een auto gecontroleerd uit te laten breken, lekker lang te laten glijden en toch vaart te houden. Zelfs er alleen maar naar kijken is al leuk. Als ik arriveer, is het vrije rijden nog aan de gang. Op het uitgezette circuit is iedereen een beetje willekeurig aan het glijden en dwarsgaan. In de pitstaat wordt vooral druk gesleuteld. Niet zo verwonderlijk, want de wedstrijdauto’s zijn gemiddeld zo’n 25 jaar oud. Dat driften echt niet zo eenvoudig is, valt vooral op te maken aan de staat van de meegebrachte driftauto’s. Er valt namelijk geen enkel schadevrij exemplaar te ontdekken.

Maar dat drukt allerminst de pret vandaag. De meeste deelnemers lijken elkaar te kennen. Ik hoor al snel dat het er hier buiten de baan er gemoedelijk aan toegaat. Iedereen probeert elkaar een leuke en geslaagde dag te bezorgen. Onderdelen worden probleemloos uitgeleend als het nodig is, tips worden gratis uitgewisseld en ik zie een groepje jongens bereidwillig de startmotorloze auto van de buren aanduwen. Veel jonge piloten hebben hun meisje meegenomen en dat verhoogt alleen maar de feestvreugde.

Tip

Bespaar op je autoverzekering met AutoBewust van Interpolis

Jij maakt zelf keuzes in de dekkingen.
Zo stel je de autoverzekering samen die bij jou past.
En houd je de premie laag.

Meer informatie

Op de baan en in de pits zijn eigenlijk alleen BMW’s te zien van het type E36 of E46. In alle variaties: coupés, sedans, Tourings, een enkele Compact. En ik zie één enkele BMW 5-serie en een eenzame Lexus. Ach gut ... Ik ga op zoek naar Rinze Roseboom, de organisator van dit evenement, om erachter te komen hoe je vandaag bij het driften kunt winnen of verliezen.

De organisator

Rinze Roseboom: “We beginnen vandaag met drie uur vrij rijden. Dan kun je de auto voelen, aanpassingen doen en zo. Dan begint de wedstrijd. Die begint individueel met een opwarmrondje en dan volgt een ronde over het circuit waarbij je zo goed mogelijk de voorgeschreven lijn moet rijden. Die ronde wordt beoordeeld door een driekoppige jury. Die geeft daarvoor een aantal punten. De 32 deelnemers met de hoogste scores gaan dan in tweetallen de baan op en rijden twee rondes. Daarbij heb je één auto in de lead en de andere in de chase.“ 

 “Het is de bedoeling dat de achterste auto alles kopieert wat de rijder in ‘the lead’ doet. En daarbij ook zo dicht mogelijk bij ‘the lead’ blijft. Liefst deurkruk tegen deurkruk. Na de eerste ronde wordt gewisseld. Je rijdt dus altijd één keer in ‘the lead’ en één keer in ‘the chase’. Van de 32 die de kwalificaties hebben gehaald, rijden de sterksten altijd tegen de zwaksten. Anders schakelen de beste drifters elkaar al aan het begin uit en dat moet natuurlijk pas in de finales plaatsvinden. Na de eerste ronde blijven er zestien over en dan gaan die weer in tweetallen tegen elkaar en daarna de overgebleven acht en zo door tot de finaleronde.“

De jury

Een van de vijf Nederlanders die serieus meedoen in de internationale driftwereld, is Sebastian Fontijn. Hij is vandaag voorzitter van de jury. Sebastian Fontijn: "Ieder van de drie juryleden let op verschillende zaken. Ten eerste is er iemand die volgt in hoeverre de rijders de voorgeschreven lijn volgen. En hoe dichter bij de muur, des te meer punten je krijgt. Dan is er iemand die let op de ‘uitbreekhoek’. Soms is de maximale hoek wat je wilt zien, maar bij een lastwissel waarbij de auto na een linkse drift uit wil zwaaien naar de andere kant, kan het juist een pre zijn als je die uitzwaai heel beperkt houdt. Verder kijken we of de rijder de drift tot en met het einde van de bocht kan volhouden."

"En dan is er iemand die kijkt naar de stijl. Ziet het er ‘gemakkelijk’ uit bijvoorbeeld? Of brengt iemand de auto een beetje spectaculair in de eerste drift door alleen maar links-rechts te sturen en op het juiste moment gas te geven? Of gebruikt hij de handrem? Bij de zogenaamde battles, met twee auto’s, gelden diezelfde criteria, maar daarbij komt dan ook nog eens de eis voor de achtervolgende auto om zo dicht mogelijk bij zijn voorganger te blijven en al zijn drifts te volgen. En hem niet aan te tikken. Ga je, zowel in de kwalificatie of in de battles, achterstevoren, dan val je buiten de punten.” Dat zie ik vandaag overigens maar een hoogst enkele keer gebeuren. Het is maar goed dat ik niet meedoe …

De rijder

Ik spreek op en naast de baan meerdere rijders en stuit daarbij per ongeluk op een van de vijf toprijders in Nederland. Clint van Oort rijdt internationale wedstrijden, maar hij heeft zijn echte wedstrijdwagen thuisgelaten. Vandaag is hij met een banaangele BMW die hij louter gebruikt voor de lol. Aan hem kan ik mooi vragen waarom in elke wedstrijdwagen een enorme stengel is gemonteerd om de handrem mee te bedienen.

Clint van Oort: “Bij het driften wil je dat de handrem de achteras en wielen onmiddellijk helemaal tot stilstand brengt. En die hydraulische handrem die we gebruiken zou met een conventionele hendel veel te zwaar te bedienen zijn. Met zo’n lange hendel krijg je een hefboomwerking en hoef je maar weinig kracht te zetten. Dan kun je je kracht weer ergens anders voor gebruiken. Niet dat driften fysiek heel zwaar is hoor. Je hebt meer last van wedstrijdspanning, maar dat is in iedere sport. Je moet soms onder druk presteren. Kijk, vandaag is het echt voor de fun. Dus hebben we nu ook alleen maar de trainingsauto’s meegenomen. Dat kost een beetje aan benzine en banden, maar is goed te overzien. Een weekendje echte internationale wedstrijden rijden is andere koek; dat kost al snel een mille of tien. En per jaar mag daar een nul achter.”

Dan moet Clint even zijn aandacht verleggen naar de baan, want zijn vader moet zich proberen te kwalificeren. Van Oort senior bakt er niet zoveel van, maar mag zich verheugen in de onvoorwaardelijke support van zijn meer getalenteerde zoon. Dat zie je vaker. De steun van een vader die werkzaam is binnen de autowereld is een groot pluspunt voor de ontwikkeling van talenten in de autosport. Allard Kalff noemde dat al toen ik hem interviewde (zie Auto Review 5/2023). Ook de vader van Sebastiaan Fontijn was een autocoureur en het verhaal van Jos en Max Verstappen is overbekend.

Nederlandse driftcompetitie

Hoewel de driftsport een erkend onderdeel is bij de FIA, bestaat er geen nationale competitie. Deze wedstrijd is niets minder dan een privé-initiatief van Rinze Roseboom. “Het plan ontstond een paar jaar geleden", vertelt hij. "Ik had een vriendenploegje om mij heen, allemaal jongens met dezelfde belangstelling voor auto’s. Mijn garagebedrijf prepareert naast het normale werk ook racewagens en dan zit je al snel in dat wereldje. En dan huurden we eens op een zondag met z’n allen een circuit en gingen we lekker driften."

"Dat heb ik verder uitgebouwd. Het werd steeds groter en nu hebben we een bedrijfje opgericht om alle activiteiten in onder te brengen: Drifticated. De hele organisatie wordt nog steeds gerund door grotendeels dezelfde vriendenploeg. Er zijn meerdere organisaties waar je een driftcursus kunt volgen, ook bij ons, maar de mogelijkheden voor liefhebbers om een wedstrijd te kunnen rijden zijn heel beperkt. Het is moeilijk om circuits te vinden. De normen voor geluidsoverlast en milieueisen maken het steeds lastiger om een vergunning te krijgen." De volgende racedag staat dan ook pas in oktober gepland.