Deze Lamborghini heeft zandhappen als hobby

Twaalf uur 's middags, Chuckwalla Valley, Zuidoost-Californië. Onder het toeziend oog van de meedogenloos brandende zon, laat de zinderende hitte de lucht trillen. Terwijl de hete woestijnwind ons zandstraalt en het tuimelkruid ons om de oren stuitert, vragen we ons af wanneer Clint Eastwood of Sherrif Woody Pride ons beeld binnen galoppeert. 

Meer gave reportages lezen? Volg onze gratis nieuwsbrief!

Maar hoe filmisch deze barre, naar een hagedis genoemde vallei ook is, we bevinden ons gewoon in het hier en nu. Al wordt het plaatje er niet realistischer op wanneer we de bizarre creatie in het oog krijgen die een Italiaans gezelschap heeft meegebracht.

Huracán Sterrato is supersportwagen voor in het zand

Vers uit Sant'Agata Bolognese: de Lamborghini Huracán Sterrato. De scherp getekende supersportwagen heeft 44 millimeter meer bodemvrijheid dan normaal, en is voorzien van opzichtig opgeschroefde wielkastverbreders. Op de neus prijken twee verstralers zie zó uit de accessoireshop lijken te komen. Hij lijkt klaargestoomd om zijn entree te maken in deel 5 van de Mad Max-serie.

En wacht even: dakrails? Op een Huracán? Leuk voor een daktent! Of zijn ze bedoeld voor een stapeltje reservewielen? De toevoeging 'Sterrato' betekent immers 'onverhard'. En in een terrein met rotsblokken en scherpe stenen, kun je zomaar lek rijden.

Lees ook Ineos Grenadier (2023) test: avontuurlijker dan in deze Defender-kloon wordt het niet

Om te tonen dat het hun echt menens is, hebben de Italianen bovendien bodembeschermplaten gemonteerd. Speciale luchtfilters boven de middenmotor ontbreken evenmin. Zandhappen schijnt weliswaar de tweede natuur te zijn van dit aanstaande verzamelstuk - Lamborghini gaat er 1499 bouwen - maar doorslikken, daar houdt de 5,2-liter V10 niet van.

“Moeten we geen bandenwissel doen? Je stuurt hordenloopster Femke Bol toch ook niet de baan op met Crocs?”

Met terreinbanden het circuit op

Midden in dit stoffige niemandsland ligt tot onze verrassing een snaarstrak asfaltcircuit: de Chuckwalla Valley Raceway. En daar gaat mijn kennismaking met de knotsgekke Lamborghini pas echt beginnen. Een tikje bezorgd wijs ik Richard, de testrijder die me vandaag vergezelt, op het rubber dat om de 19-inch wielen ligt. 

Moeten we niet eerst een bandenwissel doen? Want wie gaat er nou het circuit op met zulk grof geboetseerd rubber? Je stuurt hordenloopster Femke Bol toch ook niet de baan op met Crocs? Richard lacht goedmoedig, vertelt ons dat de gemonteerde Bridgestones met runflat-techniek speciaal voor de auto ontwikkeld zijn en dat het helemaal goed komt ...

Te land, ter zee en in de lucht

Gelukkig doen we niet mee aan de achteruitrijraces van Te land, ter Zee en in de Lucht. Want eenmaal achter het stuur, constateer ik dat het zicht door de lamellen op de achterruit, allerbelabberdst is. Het commentaar van André van Duin zou niet mals zijn geweest. Hoewel, er blijkt ook een achteruitrijcamera aan boord te zijn.

Toch ben ik blij dat het vandaag gewoon voorwaarts gaat - en hoe! Ik til het rode klepje van de startknop omhoog en even later laat de 610 pk sterke tiencilinder knorrig weten dat-ie last heeft van een ochtendhumeur. Je zou bijna op 'stop' willen drukken en hard willen wegrennen, zo intimiderend klinkt de stampende tiencilinder. Maar de bullebak blijkt er niks van te menen.

Huracán bezorgt je koude rillingen in de woestijn

Eenmaal opgewarmd, grauwt, gromt en dondert de atmosferische woesteling je maar al te gretig naar de 100. In slechts 3,4 seconden is het klusje geklaard. Volgende! Zes tellen later helpen de veertig kleppen, vier nokkenassen en tien zuigers je desgewenst de 200 km/h voorbij. Allemaal onder de bezielende leiding van de als een bezetene ronddraaiende krukas.

Op dit circuit met zijn onoverzichtelijke heuvels, doe ik het eerst kalm aan, temeer omdat het felle zonlicht me soms alle zicht beneemt. Gelukkig zit Richard naast me, die aangeeft waar de rempunten zijn en waar we flink op het gas kunnen. Ondanks de hitte lopen de koude rillingen over mijn rug en giert de adrenaline door mijn lijf. Ooit, wanneer we allemaal voortzoemen in zielloze EV's, is dit dé vroeger-was-alles-beter-ervaring om te door te geven aan mijn met rode oortjes toehorende kleinkinderen.

Tip

Bespaar op je autoverzekering met AutoBewust van Interpolis

Jij maakt zelf keuzes in de dekkingen.
Zo stel je de autoverzekering samen die bij jou past.
En houd je de premie laag.

Meer informatie

Onderstel Huracán Sterrato volledig anders afgesteld

Als het wat harder gaat, blijkt dat de Sterrato duidelijk anders aanvoelt dan de normale Huracán. Bij het afremmen voor de bocht bijten de blokken zich weliswaar gretig vast in carbonkeramische schijven, maar er is ook een lichte duikneiging merkbaar. Daarnaast helt de carrosserie bij hoge bochtsnelheden duidelijk meer over. Dat heeft een logische verklaring.

Om de Sterrato ook geschikt te maken voor offroad-gebruik, is het onderstel volledig anders afgestemd. Zo kreeg de auto minder stijve stabilisatoren, waardoor hij meer duikneigingen vertoont. Dat zorgt voor meer druk op de wielen en dus meer grip. 

Ook is er een heuse rallymodus aan de rijprogramma's toegevoegd. Aan de hand van de geregistreerde stuurhoek en de stand van het gaspedaal, herkent de aangepaste onderstelregeling LDVI (Lamborghini Dinamica Veicolo Integrata) of de bestuurder een drift wil inzetten. Vervolgens zorgen de Haldex-koppeling en het sperdifferentieel voor een bijpassende krachtenverdeling over de vier aangedreven wielen.

“Het barre landschap vliegt in fast-forward-modus aan ons voorbij en ik voel me als een surfer die huizenhoge zandgolven bedwingt.”

Recht de zandbak met auto van drie ton

Een paar bochtencombinaties later maakt het circuit een knik naar links, maar Robert geeft me de opdracht om het asfalt te verlaten en de peperdure Lambo rechtdoor te sturen. Zo de zandbak in … Terwijl beelden van vernielde velgranden en afgebroken carrosseriedelen aan mijn geestesoog voorbijsnellen, activeer ik de rallymodus en schakel ik terug.

We stuiven vol gas het onverhard op en met behulp van zijn 560 newtonmeter banjert de Sterrato onverstoorbaar door het zand. Metershoge stofwolken en grindfonteinen jagen elk levend wezen de stuipen op het lijf. In de ontstane chaos vliegen woestijnrat en ratelslang elkaar verward in de armen. De Huracán daarentegen, is op zijn dooie gemak; zijn vierwielaandrijving en grofprofielbanden zorgen voor een ongekende tractie, met een bijbehorend sprintvermogen.

Lees ook Porsche 911 Dakar (2023): deze hoge instap auto wil je ook als je jong bent

Relatief zacht onderstel

Nog leuker is het om hem met de brede heupen te laten wiegen. In de bocht het stuur omgooien, de kont om laten komen, meer gas geven, tegensturen en de drift vasthouden. Het voelt alsof de auto nooit anders heeft gedaan. De relatief zachte onderstelafstemming zorgt voor veel grip en het gemak waarmee de supercar het zand en losse gesteente te lijf gaat, is verbazing- en vertrouwenwekkend tegelijk. Het barre landschap vliegt in fast-forward-modus aan ons voorbij en ik voel me als een surfer die huizenhoge zandgolven bedwingt.

Asfalt in zicht

Maar dan doemt er een poortje van reflecterende pylonen op: asfalt in zicht. We stuiven het circuit op, rijden richting pits en komen hard remmend tot stilstand. We gunnen de Sterrato kort de tijd om het zand een beetje van het lijf te schudden.

We verruilen onze oranje Huracán Sterrato voor een grijze. Ook die staat op banden waar een oude Lamborghini-tractor jaloers op zou zijn. En verstoft of niet, de precisie waarmee de knotsgekke Italiaan zich over de baan laat jagen, is bizar. Op het rechte stuk nog één keer doorknallen tot 8000 toeren en vervolgens weer fiks in de remmen om de pitstraat in te rijden.

Een korte inspectieronde toont aan dat de auto de beproevingen met glans heeft doorstaan. Ik slaak een zucht van verlichting, want bij een auto met een prijskaartje van meer dan drie ton, levert de minste beschadiging algauw een factuur met drie of vier nullen op. Vlak voordat we de Huracán de rug toekeren, waait er in de plotseling weergekeerde stilte een tuimelstruik over het dak. Alsof-ie de Sterrato een aai over zijn bol wil geven: goed gedaan, jochie.