Test Microlino (2023): wat maakt dit de leukste stadsmini van Nederland?
De Nederlandse Toyota-importeur Louwman gaat de Microlino in Nederland verkopen. In deze test van de Microlino lees je of dat slim is. Wij hebben al in het olijke karretje gereden en vergelijken de Zwitser met de andere stadsauto's in zijn segment.
Microlino is een Zwitserse fabrikant van elektrische steps en scooters en is de grondlegger van dit grappige stadskarretje. Het design van de Microlino is duidelijk afgeleid van de BMW Isetta - de klassieke stadsmini die het merk uit München in de jaren 50 uit het slop trok. Microlino zag potentie in het vertederende ontwerp van de Isetta, goot het in een modern jasje en voorzag het van een 17 pk en 89 Nm sterk elektromotortje. Het resultaat is een zeer aaibare elektrische dwergauto met een topsnelheid van 90 km/h voor een relatief betaalbare prijs.
Anders dan andere dwergen
Vergelijken we de Microlino met andere elektrische dwergen als de Renault Twizy, de Opel Rocks-e en de Birò, dan dichten we hem zeker kansen toe. Zo mag je met de Opel en de Birò niet de auto(snel)weg op. Met de krachtigste versie van de Renault Twizy mag dat wel, maar vanwege de halfopen carrosserie en het geringe bereik is de kleine Fransman daar eigenlijk toch niet geschikt voor. In de Microlino zit je net zo beschut tegen weer en wind als in een traditionele auto.
Een twist bij het instappen
Het in- en uitstappen verloopt daarentegen heel anders dan je gewend bent. Want net als bij het origineel uit de fifties, fungeert de gehele voorkant als toegangspoort tot het (tweepersoons) interieur. Vervolgens moet je je langs de stuurkolom wurmen en je op de verschuifbare tweezitsbank laten vallen. Tot slot kun je de deur met een leren lus aan de dwarsstang van het dashboard dichttrekken. Het interieur biedt plaats aan twee inzittenden met een lengte tot zo’n 1,95 meter. Als je getweeën reist, moet je elkaar wel aardig vinden, want afstand nemen is lastig.
Microlino (2023) actieradius
Voor deze kennismaking mogen we rijden met de Competizione-versie van de Microlino, voorzien van een 10,5 kW grote lithium-ion accu en een actieradius van 177 kilometer. Later volgen nog een instapper met een kleinere batterij (6,0 kWh) en een actieradius van 91 kilometer en een topversie die dankzij een accu met 14 kWh 230 kilometer ver moet komen. Wat zijn bereik betreft, gaat de Microlino dan concurreren met de Dacia Spring.
Veiligheidsvoorzieningen zijn gering
De twee hoofdsteunen en driepuntsgordels zijn de enige veiligheidsvoorzieningen. Omdat de Microlino net als bijvoorbeeld quads onder de Europese L7e-richtlijn valt, zijn ESP, airbags en andere beschermengelen niet verplicht. Je kunt je dan ook afvragen hoe prettig het voelt om in je Microlino tussen twee dikke vrachtwagens op de rechterstrook van de snelweg te rijden - ook al is dat toegestaan.
Natuurlijke habitat
Nee, ondanks zijn top van 90 km/h en zijn stijve zelfdragende carrosserie van staal en aluminium, is de auto(snel)weg niet de natuurlijke habitat van de Microlino. Tot snelheden van pakweg 70 km/h is het nog best geinig om met deze rijdende stuiterbal onderweg te zijn. Hij versnelt vlot en je hebt veel bekijks.
Daarboven gaat het allemaal wat moeizamer en wordt het lastig om nog van alle aandacht te genieten. Je oren vullen zich met een overdosis aan turbineachtig lawaai, terwijl je de handen vol hebt om de Microlino op koers te houden. Door de korte wielbasis is de rechtuitstabiliteit namelijk niet om over naar huis te schrijven.
Conclusie
Lekker in de bebouwde kom blijven dus. Daar prik je je koddige retromobieltje (lengte 2,52 meter) met gemak in het kleinste parkeergaatje en heb je meer aanspraak dan een fotomodel met killerbody die een schattige puppy uitlaat. Blijkbaar zien veel mensen dat wel zitten, want Microlino heeft naar eigen zeggen al 30.000 orders geboekt ...
