Test - De BMW 128ti zaagt aan de poten van de Ford Focus ST
BMW waagt zich op een terrein, waar het heel lang niet is geweest: dat van de pocket rockets, de boy racers – de GTI. Ook keert een embleem terug waaraan zoete herinneringen kleven. We maken kennis met de jongste en misschien wel de allerleukste variant van de huidige 1-serie: de 128ti
Precies twintig jaar hebben we aan het idee kunnen wennen: de BMW met … voorwielaandrijving. Ook al is alom bekend dat de Duitse fabrikant heel goede auto’s bouwt met de motor dwars voorin en de vermogensoverdracht aan de voorzijde. Die heten Mini. Toch kan de BMW-liefhebber het idee maar niet verteren, dat achterwielaandrijving langzaam terrein verliest.
De 1-serie met achterwielaandrijving is definitief verleden tijd. Passé, foetsie, een zoete herinnering. Het huidige model deelt zijn bodempartij met de Mini Clubman en Countryman en dat betekent dat je vastzit aan voorwielaandrijving. Natuurlijk verandert dat de aard van het beestje, vooral bij de meest prikkelende versies.
De snelste 1-serie zónder vierwielaandrijving was tot nu toe de BMW 120i, goed voor een vermogen van 178 pk. Maar bij BMW leefde gelukkig het besef dat er nog wel wat te halen viel, ergens in de kloof tussen de 120i (40.765 euro) en de daddy aller 1’s, de vierwielaangedreven M135i xDrive met 306 pk (63.475 euro). Oftewel: in het gebied waar broekzakraketten als de Volkswagen Golf GTI en de Ford Focus ST de dienst uitmaken.
BMW heeft twintig jaar Mini-ervaring
De nieuwe BMW 128ti dient als een probaat vulmiddel voor het hiaat tussen 120i en M135i xDrive. Hij wordt aangedreven door een tweeliter viercilinder turbomotor, die een vermogen levert van 265 pk. Inderdaad: uitsluitend op de voorwielen. Met een dergelijk potig vermogen laat hij de Golf GTI (245 pk) en de Focus ST (280 pk) duidelijk zien dat het ’m menens is. Zelfs in financieel opzicht, want met een vanafprijs van 51.164 euro nestelt de 128ti zich warmpjes tussen de Golf GTI (50.990 euro) en de Focus ST (53.330 euro).
Feit is dat wij de Golf GTI en de Focus ST heel hoog hebben staan als het gaat om de rijbeleving. De BMW 128ti moet van heel goeden huize komen om in de buurt te komen van dit illustere duo. Maar goed, we hebben het hier natuurlijk wel over een BMW! Weliswaar de eerste snelle BMW ooit met voorwielaandrijving, maar ook een auto waar twintig jaar Mini-ervaring achter schuilgaat. Om de nieuwe 128ti op de juiste waarde te kunnen schatten, zit er maar een ding op. En dat is: rijden met die handel!
Historisch verantwoord ti-embleem
Voordat je de kans krijgt om de startknop op de middentunnel in te drukken, probeert de 128ti je te imponeren met sportief wapentuig als 18-inch lichtmetaal met sportbanden (Michelin Pilot Sport 4, om precies te zijn), rode remklauwen, een kloeke achterspoiler, een dubbele sportuitlaat, dikkere bumpers met (als je voor sneeuwwitte lak kiest) rode inzetstukken en rode dorpellijsten.
Als klap op de vuurpijl prijkt een rode ‘ti’-sticker vlak voor de achterwielen, een historisch verantwoorde verwijzing naar de klassieke 1800 en 2000/2002 ti uit de jaren 60 en 70 – waar ook de diverse uitvoeringen van de 3-serie Compact uit 2001 hun extra belettering aan te danken hebben. De afkorting ‘ti’ staat in het BMW-woordenboek omschreven als turismo internazionale, de felbevochte raceklasse voor toerwagens waar BMW het onder meer aan de stok had met Ford en Alfa Romeo. En vaak winnend over de finish kwam.
Vanzelfsprekend is ook het interieur van de BMW 128ti afgeladen met sportieve accessoires. We bespeuren rode stiksels, de M-kleuren in de veiligheidsgordels en aluminium pedalen. Zodra je gaat zitten, nemen de kuipstoelen met geïntegreerde hoofdsteunen, verstelbare zijwangen en uitschuifbare zitting je direct in een stevige houdgreep. Inspiratie om met je knuisten precies hetzelfde te doen met het lekker dikke M-sportstuur. Ook het korte pookje van de achttraps Steptronic-sportautomaat nodigt je uit om het stevig vast te grijpen en meteen de Manual-stand in te leggen. Zodat je het schakelwerk met de flippers achter het stuur helemaal zelf kunt verrichten.
Compromisloos karakter van BMW 128ti
Voordat je vinger naar de startknop gaat, activeer je eerst nog even snel met je duim het Sport-programma, via de tiptoets boven de stille, beschaafde Comfort- en de energiezuinige Eco Pro-schakelaar. Je wilde toch sportiviteit? Motor: bij de les. Besturing: kom maar op met die bochten! Transmissie: klaar voor actie. Uitlaat: laat je horen! Mooi trouwens, hoe het ti-embleem in de armsteun tussen de stoelen is geborduurd. En hoe het tft-instrumentarium rood oplicht. De boodschap mag duidelijk zijn, aan de 128ti zelf zal het niet meer liggen.
De auto heeft geen adaptief gedempt onderstel. Dat betekent dat je ongeacht het gekozen rijprogramma niets kunt veranderen aan de afstemming. Hoewel er genoeg beweging in de vering zit, is de schokdemping van de resolute soort. Denk maar niet dat die zal buigen voor de oneffenheden in de weg! Maar dat past wel bij zo’n heetgebakerde hatchback als de 128ti. Met dergelijke weekmakers gaan de sportieve pretenties verloren.
Wat dat betreft past de achttraps Steptronic-automaat prima bij het compromisloze karakter van de 128ti. Al moet je ’m wel even aansporen om zijn vurigheid te tonen. Bij lage toeren schakelt hij soepel, snel en zonder schokken van versnellingen. Pas bij hoge toerentallen, helemaal tot aan de begrenzer, klappen de gangwissels er stevig in. Zó willen we het graag zien! En wat is het fijn dat de Steptronic-transmissie niet de onhebbelijke gewoonte heeft om in de buurt van het hoogste toerental zonder nader overleg zelfstandig op te schakelen! We mogen misschien niet wijzen, maar kijken nu wel even heel streng naar de DSG-transmissie van de Volkswagen-Groep …
Vuistgevecht met de voorwielen
Van 0 naar 100 in 6,1 seconden. Een topsnelheid van 250 km/h. Dat zijn getallen waarmee de BMW 128ti zich opnieuw tussen de Volkswagen Golf GTI (6,2 s, 250 km/h) en de Ford Focus ST (6,0/250) wringt. Het is onmogelijk om nu al stelling te nemen over de onderlinge krachtverhoudingen, al zien we in de Ford de grootste uitdager. Voer voor een uitgebreide vergelijkende test.
Toch schatten we de kansen van de BMW 128ti hoog in om een directe confrontatie met zijn belangrijkste tegenstrevers in zijn voordeel te beslechten. Want de auto rijdt simpelweg fantastisch. De besturing lijkt in eerste instantie wat scherpte te missen rond de middenstand, maar zodra zich een bocht meldt, is die indruk ineens verdampt. En wat als je in de bocht vol gas geeft? De voorwielen krijgen dan immers wel 265 pk te verwerken. Helemaal gevrijwaard van aandrijfreacties is de besturing van de 128ti niet, maar je hoeft beslist geen vuistgevecht aan te gaan om de boel in het gareel te houden.
Als pocket rocket, boy racer of hot hatchback – geef het beest maar een naam – weet de BMW 128ti bij deze allereerste kennismaking beslist te overtuigen. Een opeenstapeling van compromissen, die de sportieve grondslag van de auto de vernieling in helpen, zijn de auto gelukkig bespaard gebleven. Ja, het onderstel is ook onverbiddelijk op momenten waarop je dat niet wilt. En ja, het uitlaatgeluid werkt zo nu en dan op je zenuwen, maar is dat niet precies wat je wenst als je met de 128ti serieus een potje gaat gooien en smijten? Wat geweldig dat BMW de pretletters ‘ti’ voor de 1-serie heeft afgestoft.
Conclusie
De nieuwe BMW 128ti zaagt aan de poten van de troon waarop de Ford Focus ST al heel lang stevig zit. We wisten natuurlijk allang dat BMW – met Mini – hartstikke leuke voorwielaandrijvers bouwt. En in deze nieuwe pretletter uit de 1-serie, missen we de klassieke achterwielaandrijving geen moment. Alleen is er een heel grote liefhebbersgroep die nog niet zover is om dat toe te geven. Mogelijk moet BMW zijn klanten dan maar gaan zoeken bij de concurrentie.