Je kunt het als fabrikant niet snel goed doen. Zeker niet wanneer je er een fanatieke achterban op nahoudt en de gebaande paden wilt verlaten. En wees wel, ook wij staan niet meteen te juichen van een MPV met twee nieren in de grille en een blauw/witte propeller op de motorkap. Maar bedenk het eens vanuit een ander perspectief. Het MPV-segment is geen segment voor fans van sportiviteit. Daar kies je voor uit rationeel oogpunt. Soms zelfs noodgedwongen. Om het zodoende van de positieve kant te bekijken: dan is de BMW 2-serie Gran Tourer wel degelijk een interessant alternatief.
De hele discussie of BMW nu wel of geen MPV's mag dan wel moet gaan maken laten we buiten beschouwing. Wellicht dat die precaire actie gewoon een kwestie van gewenning is. De Porsche Cayenne, Mercedes B-klasse, stationwagons van Jaguar en elektrische sportauto's zijn inmiddels ook alom geaccepteerd. Hoe hard we ons er in het begin ook tegen hebben verzet.
Maar ik vind het geen BMW-design…
Daar heb je een punt. Want of je de 2-serie Gran Tourer nu mooi vindt of niet, dat is nog wel een discussiepunt. We merkten het via
onze Facebook-pagina al dat hij kennelijk veel doet denken aan de Kia Carens. Zelf herkennen we in de achterzijde ook iets van de Mercedes-Benz GL-klasse. En dat de hoekige achterzijde en de ruim 10 centimeter grotere oversteek hem nog bonkiger maakt dan de 2-serie Active Tourer, dat gaan wij ook niet ontkennen. De Grand Tourer heeft heel wat opsmuk nodig om dat te camoufleren. Flinke wielen, desnoods een M-sportpakket en een goede kleur doen wonderen. Maar ligt dat bij een Opel Zafira Tourer, Kia Carens, Ford Grand C-Max en Volkswagen Touran eigenlijk niet veel anders?
Nou vooruit, maar wat heeft de BMW dat de concurrentie niet heeft?
Je bedoelt hiermee wat deze 2-serie Gran Tourer tot een BMW-waardige MPV maakt? Nou, dat merk je als je instapt. En nog veel meer als je ermee rijdt. Maar daar komen we later op terug. In het interieur voel je het typische BMW-gevoel aan alles. We vermijden het liefst het woord 'premium', maar eigenlijk is datgene wel precies wat je beleeft bij de 2-serie Gran Tourer geeft en niet bij de concurrentie. De materialen zijn prachtig, de styling tot op het laatste detail goed en de afwerking van hoog niveau. Daarbij is er een indrukwekkende keuze aan kleuren bekleding, sierstrips en stijlen. Van zwarte stof met aluminium accenten tot crèmekleurig leder en houtstrips.
Er is toch wel meer dan die looks?
Jazeker wel. Want als je de optielijst er op naslaat begeeft de 2-serie Gran Tourer zich duidelijk ook in een hoger segment. Adaptieve cruise control, een breedbeeld kleurenscherm met iDrive, LED-koplampen, automatisch grootlicht, adaptieve dempers en een head-up display komen in de gemiddelde MPV niet op de optielijst voor. Om nog maar te zwijgen van de elektrische achterklep (die ook middels een schopbeweging onder de bumper is te activeren), Traffic Jam Assistant om je geheel automatisch door de file te loodsen en een WiFi-verbinding aan boord.
Dat klinkt des BMW's. Rijdt het ook zo?
Om daarop te antwoorden kunnen we niet volmondig met 'ja' of 'nee' volstaan. Want nee, het is geen BMW zoals een 3- of 5-serie dat is. Hij is zelfs niet zoals een X3 of X5. Maar het is wel een heel lekker rijdende MPV. De Grand Tourer stuurt met behoorlijk veel gevoel en bovendien lekker precies. In de bochten merk je natuurlijk dat hij hoger en zwaarder is, maar het gaat er allemaal best dynamisch aan toe. Rijplezier? Ja, zo durven wij het gerust te stellen. Zeker als je het in perspectief plaatst en vergelijkt met soortgelijke MPV's.
Maar alleen met dikke motoren zeker?
Daar leg je de vinger voor ons op dit moment op de zere plek. Wij hadden namelijk enkel de gelegenheid met de 220iA (192 pk) en 220dA (190 pk) te rijden. Die laatste zelfs met xDrive. En die komt mede door de vierwielaandrijving het meest in de richting van wat we van BMW gewend zijn. Geen aandrijfkrachten in het stuurwiel, het gevoel dat hij ervandoor spurt zonder grip te verliezen en dat alles in combinatie met de heerlijke 8-traps ZF-automaat. De 220i, met enkel voorwielaandrijving, deed ons minder dat gevoel geven. Daar voel je wel die aandrijfreacties en bovendien treedt er eerder onderstuur op. Ook deze versie stuurt nog altijd bovengemiddeld, maar resulteert niet in het typische BMW-gevoel.
Dat betekent dus ook BMW-prijzen?
Dat alles heeft inderdaad zijn prijskaartje. Even onafhankelijk van de uitrusting begint de prijslijst van de concurrentie in de meeste gevallen enkele duizenden euro's lager. En geloof ons, dat zijn meer rationele keuzes. De 2-serie Gran Tourer heeft allerlei opbergvakjes, maar niet noemenswaardig veel. Ook om – als kind – een plaatsje te kunnen bemachtigen op de derde zitrij zijn er vernuftigere stoelsystemen te koop. Bovendien is de zit op de achterbank niet de meest comfortabele, ondanks dat er beenruimte voldoende is en de Gran Tourer door de hogere plaatsing goed zicht over de voorpassagiers biedt. Kortom, de moraal van deze 2-serie is vrij eenvoudig: moet je (om wat voor reden ook) een MPV rijden, hou je best van een potje sturen en komt budget niet op de eerste plaats, dan heb je aan de 2-serie Gran Tourer een heel fijne auto. Sowieso is het een mooi alternatief voor veel minder spannende MPV's.