Als je deze Lancia ziet, snap je waarom het merk vroeger zo toonaangevend was
Na vele jaren in een coma gelegen te hebben, is Lancia van de beademing af en krabbelt het weer overeind. Gelukkig maar, want het Italiaanse merk heeft geweldige auto's op zijn naam staan. Zoals de Delta Integrale Evo II.
Zodra we in Monaco met de Lancia Delta Integrale Evo II voorbijrijden, vergeten omstanders zelfs de Ferrari en de Lamborghini die ze eerst zagen. Alle aandacht gaat naar onze vuurrode compacte middenklasser. Wat wil je ook, het is een feite een rallyauto voor de openbare weg. Zelfs de Bugatti Veyron die onze 15 minutes of fame bruut dreigt te verstoren, blijkt geen partij voor de Delta. Overal waar we rijden, worden haastig telefoons tevoorschijn gehaald om de auto op de gevoelige plaat vast te leggen.
Verpletterende indruk
Zelfs 30 jaar na zijn debuut maken de bonkige lijnen van de Delta Integrale Evo II (een design van Golf-ontwerper Giorgetto Giugiaro) een verpletterende indruk. De vierkante carrosserie met zijn goed gevulde en stevig uitgeklopte wielkasten en prominente dakspoiler laat er geen misverstand over bestaan dat dit niet de huis-tuin-en-keukenuitvoering is met de 1,3-liter viercilinder met 75 pk die begin jaren 80 het instapmodel was. Nee, onder de motorkap ligt een 2,0-liter motor met 16 kleppen en 215 pk.
Fraai: analoge klokken
Het interieur van de Lancia Delta is zo mogelijk nog
fraaier dan de buitenkant. De kuipstoelen met beige alcantarabekleding en hoge
zijwangen zien er uitnodigend uit. En check die analoge klokken met
turbodrukmeter eens! Tijd om het Momo-sportstuur stevig beet te pakken en onze
hand op de versnellingspook te leggen. Avanti!
“De dood of de gladiolen, denken we terwijl we rakelings langs de bergwand scheuren.
”
Alhoewel 215 pk tegenwoordig nog maar weinig voorstelt, genieten we in het bergachtige achterland van Monaco met volle teugen. Langzaamaan komt de herinnering tot leven van een automobiel tijdperk waarin turbogaten nog zwart, onverwacht en diep waren, versnellingen om een stevige handdruk vroegen en je meer met je gevoel reed dan met je verstand.
Actieve rijassistentiesystemen heeft de Delta Integrale niet, en ook airbags ontbreken. De dood of de gladiolen, denken we hardop terwijl we rakelings langs de bergwand scheuren.
Krachtsexplosie
Bij 2500 toeren per minuut profiteer je van het maximale koppel van 314 Nm, daaronder is de turbo vooral bezig met luchthappen. Heb je dat maximumkoppel eenmaal te pakken, dan surf je als het ware mee op de krachtsexplosie die hierop volgt. Onderweg naar de ruim 1600 meter hoge Col de Turini passeren we de nodige haarspeldbochten en controleren we of al het vermogen nog paraat staat. Nou en of! De naald van de turbodrukmeter wijst helemaal naar rechts totdat die niet verder kan.
De slechts 1340 kilogram wegende Lancia heeft door wat we willen en versnelt als een malle, om te bewijzen dat al het vermogen nog aanwezig is. In de 30 jaar dat-ie al rondrijdt, is er nog geen paard ten grave gedragen. De Delta laat ons sprakeloos achter, wat een machine!
Hard werken
De rijeigenschappen van de Delta zijn nog net zo opwindend als
toen-ie op de markt kwam. Misschien nog wel opwindender nu we meer elektrische
auto's testen dan auto's met een verbrandingsmotor. De snelheidsbeleving is
gigantisch. We rijden hoog in de toeren, schakelen ons gek, gaan hard op het
gas en dan weer op de rem, en sturen tegen waar nodig. De zweetdruppels staan
op ons voorhoofd. Dit is hard werken, maar tegelijkertijd ook puur genieten.
“We proosten op de toekomst van Lancia. ”
We zien na uren rijden de blauwe pracht van de Middellandse Zee verschijnen. We ontspannen en parkeren de Delta Integrale Evo II voor het beroemde, eeuwenoude casino van San Remo. De rijkversierde gevel steekt mooi af tegen de felrode gespierde carrosserie van de Lancia. We stappen uit, kijken nog een keer om en wandelen dan voldaan naar een terras, waar we neerstrijken voor een aperitivo. We proosten op de toekomst van Lancia, dat-ie maar net zo grandioos mag zijn als de Delta Integrale Evo II. Saluti!