Erik over zijn Saab 900: "In jaren is hij stokoud, maar hij oogt en rijdt als nieuw"

Erik en ik hebben elkaar nog maar nauwelijks de hand geschud, of hij opent het linker achterportier van zijn Saab en toont de schatten die op de achterbank liggen. Tegelijk corrigeert hij me met een knipoog wanneer ik mijn enthousiasme uit over het welhaast wel­lustig rode interieur. “Rood? U bedoelt ­Bokhara, meneer Wegman!”

Nieuwe auto's, oude auto's, liefhebbersauto's ...

Tip

Bespaar op je autoverzekering met AutoBewust van Interpolis

Jij maakt zelf keuzes in de dekkingen.
Zo stel je de autoverzekering samen die bij jou past.
En houd je de premie laag.

Meer informatie

Mis helemaal niets en meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief.

Een roze Saab met een rood interieur

Wanneer we de folder zien waarin de eerste eigenaar in 1988 zijn exacte wensen heeft neergepend, zien we dat Erik gelijk heeft. Als je 35 jaar geleden stoffen bekleding in je nieuwe Saab 900 wilde, was Bokhara één van de vijf mogelijkheden. En niet alleen de stoelbekleding had die kleur; ook de vloerbedekking en de portierbekleding zijn rood.

De kleur en de naam zijn geïnspireerd op de overwegend donkerrode handgeknoopte Bokhara-tapijten uit Pakistan – dat je het even weet. Deze interieurkleur was slechts mogelijk in combinatie met twee carrosseriekleuren, waaronder het roze-quartz van Eriks auto. Roze? Ja, inderdaad: bij een bepaalde lichtinval zit er een subtiel tintje roze in de grijsachtige metallic lak.

Standaard met wieldoppen - maar dan wel van roestvrij staal!

Naast de gewaagde kleurencombinatie was een handbediend fabrieksschuifdak de enige ondeugd die de oorspronkelijke koper zich permitteerde. Stuurbekrachtiging was standaard, evenals automatische stoelverwarming. Maar voor elektrisch bediende zijruiten of buitenspiegels vroeg Saab een forse meerprijs. Zelfs centrale vergrendeling was een optie.

Dergelijke luxe vond de eerste eigenaar blijkbaar overbodig. Om nog maar te zwijgen van lichtmetalen wielen - houd op, scheid uit! De wieldoppen van gepolijst roestvrij staal die de Saab 900 meekreeg, waren toch prachtig? Dat was nog eens wat anders dan die plastic schaamdeksels bij auto’s van ordi … eh … gewone merken. Verder staat genoteerd dat dealer Van Amersfoort in Zeist de Philips-­radio-cassettespeler uit de inruil-Saab diende over te bouwen. Aan ‘zo’n nieuwerwetse’ cd-speler was de eerste eigenaar in 1988 kennelijk nog niet toe.

Nog geen 2000 km per jaar

Eigenaar Erik: “Behalve deze folder, het originele aankoopformulier van de dealer in Zeist en alle wagendocumentatie, zat er ook een vuistdik boekwerk met alle onderhoudsfacturen bij de auto. Toen ik hem kocht, stond er maar 67.000 kilometer op de teller. Toch ging de auto elk jaar twee keer naar de dealer voor onderhoud. Toen ik dat zag, wist ik dat de eerste eigenaar net zo’n pietlut was als ik, en was ik verkocht. En kijk maar: het is alsof de auto zó uit de doos komt. Hier vind je geen tweede van.”

Exclusieve Saab 900

Dat klopt waarschijnlijk wel. De sedanversie van de Saab 900 Classic is namelijk een zeldzaamheid. Dat komt niet alleen doordat hij pas twee jaar na de hatchback – Combi-Coupé in antiek Saab-jargon – op de markt kwam. Saab-fans kochten de 900 Classic nu eenmaal het liefst als praktische 3- of 5-deurs. De hoge verwachtingen die met name de Amerikaanse importeur had van de sedanversie, kwamen derhalve niet uit. Vreemdmerkrijders lieten zich nauwelijks tot de aanschaf van de quirky Saab 900 verleiden. Ook voor de Nederlandse Saab-koper had een vierdeurs 900 niet zo gehoeven. Kijken we naar de huidige RDW-registraties, dan bestaat het 900-bestand hier voor bijna 90 procent uit cabrio’s en hatchbacks.

Een Saab is anders dan anders

Eriks Saab-liefde ontlook in de jaren tachtig, toen hij bij de AMRO-bank tegenover een Saab-dealer werkte – nota bene de dealer waar ook zijn huidige 900 sedan oorspronkelijk vandaan komt. “Ik heb iets met het niet-alledaagse, met mensen en merken die anders dan anders durven zijn en niet achteraan sluiten in de kudde. Op autogebied was Saab daar een schoolvoorbeeld van.” Nadat Erik bij de zoveelste lunchwandeling voor de zoveelste keer verlekkerde blikken in de Saab-showroom had geworpen, kocht hij zijn eerste Saab 900: een donkerblauwe sedan, maar dan wel een Turbo: “Je weet wel, met zo’n klein spoilertje op het kofferdeksel.”

Lees ook Tweedehands Saab 900 Classic kopen? Dit is waar je op moet letten

Na die eerste 900 sedan volgden nog diverse Saabs als gebruiksauto, maar tegenwoordig heeft Erik – ‘hou je vast’ – een Lynk & Co 01 voor alledag. Saab is ‘gepromoveerd’ tot liefhebberij. Dat heeft geleid tot een even mooie als compacte verzameling van drie Saabs 900 Classic: een zwarte 900 GT (speciaal uitloopmodel) uit november 1993, een scarabee­groene 900 Cabriolet uit 1992 en deze quartzroze sedan.

30 jaar binnen één familie geweest

“Toen ik het internet weer eens afstruinde naar iets bijzonders, kwam ik deze auto tegen. Nadat ik de omschrijving had gelezen – 30 jaar binnen één familie geweest, 67.000 kilo­meter – leek het me een mooie aanvulling op mijn verzameling. Veel liefhebbers van de Saab 900 Classic halen hun neus op voor de sedan en al helemaal als hij geen turbomotor heeft. En dan is dit ook nog een ‘achtkleppertje’ met een enkele nokkenas. Maar qua historie en conditie is er maar weinig dat hieraan kan tippen. En waar ik tijdens de proefrit achter kwam: zo’n achtkleps 900 is veel stiller dan een zestienklepper, want minder bewegende delen. Het is echt een fijne, relaxte auto. En dat voor een model van bijna 35 jaar oud! Wel verbruikt-ie iets meer dan een 900 16V. Maar dat hij 110, in plaats van 126 pk heeft, merk je nauwelijks.”

Met originele dealerstickers

Hoe precies Erik ook is op zijn Saabs, hij rijdt er regelmatig mee: “Zolang het niet regent, haal ik ze alle drie wekelijks wel een keer uit de garage. Zo komt er jaarlijks een paar duizend kilometer extra op de teller.”

Lees ook Waarom je slim bezig bent als je nu een Saab koopt

Vandaag hebben wij het voorrecht om een ritje te maken met Eriks jongste verzamelstuk. Maar voordat we wegrijden, onderwerpen we uiterlijk en innerlijk van de Saab 900 nog even aan een uitgebreide inspectie. Erik: “Kijk, alle dealer- en fabrieksstickers zitten er nog op, ook onder de motorkap. Dat bewijst dat deze auto volledig onverprutst en origineel is. Links op de achterbumper zit een piepklein schaafplekje en de motorkap heeft wat steenslag, maar dat laat ik zo. Ik wil hem helemaal origineel houden. Alleen het klokje heb ik laten repareren. Want van zoiets als een niet-werkend klokje kan ik heel narrig worden.”

Viersterrendiner onder motorkap Saab 900

In het interieur wijst Erik ons op de restjes beschermfolie bij de randen van de portierbekleding. Zelf verbazen we ons over de nieuwstaat van het velours, de krasvrije dorpellijsten en het onaangetaste antislip-viltlaagje in de opbergvakken. Onder de motorkap is het zo schoon en ­vetvrij dat je er een viersterrendiner kunt serveren, terwijl de originele remcilinder je verleidelijk tegemoet glimt. Ook zien we dat de eerste eigenaar zich niets heeft aan­getrokken van het door Saab Nederland gehuldigde devies dat tectyleren onnodig was. Wederom een bewijs dat de man meer dan een pietje-precies was.

Hoe rijdt zo'n Saab 900 Classic? Als nieuw!

Erik: “Het belangrijkst voor mij is dat ik ontzettend blij word van deze auto. Hij is in jaren gezien misschien stokoud, maar hij rijdt fantastisch. De auto is stil en soepel, maar ook snel, comfortabel en ruim genoeg.” ­Tijdens de proefrit merken we dat dit inderdaad de stilste 900 is waarmee we ooit ­hebben gereden. Daarnaast is de motor ­bijzonder soepel en vergevingsgezind. Een haakse bocht in de derde versnelling? Geen enkel probleem.

Hobbels worden soepel genomen, zonder dat er ook maar een kraakje te horen is. “Dat je je in een auto met 35 jaar oude techniek nog zo aangenaam kunt verplaatsen, maakt hem uniek. Ik doe hem echt nooit meer weg. Met een origineel in Nederland geleverde 900 Turbo 16S Cabrio heb ik die fout ooit gemaakt. Dat gebeurt me geen tweede keer.”

Heb jij ook een mooie neoklassieker of youngtimer uit de periode 1980-2008? Zou je het leuk vinden om mee te werken aan een reportage voor ons magazine Auto Review en voor autoreview.nl? Meld je aan!