BMW M135i
Onlangs werd de driedeurs 1-serie bij de dealers afgeleverd. Niet de hardloper van het stel, dat weet ook BMW en haar verkopers. Dat neemt niet weg dat wij maar wat blij zijn met z’n lancering. Want het brengt ons meteen de M135i. En dat is me een lekker scheurapparaat! Ook als vijfdeurs.
De M135i is niet de opvolger van de ronduit briljante 1M Coupé. Tot zover het slechte nieuws. Dan het goede nieuws. De M135i doet qua prestaties niet onder voor dat tweedeurs model en is te koop tegen een prijskaartje van € 52.990,-, liefst vijftienduizend euro minder dan de reeds niet meer leverbare en al snel uitverkochte 1M destijds moest kosten. Hoe dit kan is vrij simpel te verklaren. Op papier is de M135i namelijk geen echte M, maar een hitsig model onder het piepjonge M-Performance-label van BMW. De M550d bijvoorbeeld, die we eerder testen, is ook zo’n net-niet-M-product. En dat alleen al scheelt in de prijs, zoals zo vaak bij ‘merkloze’ artikelen.
Knappe kerel
Nu we het toch over labels hebben. Laat je niet misleiden door de ‘35’ achterop de klep. Voorin hangt gewoon een drieliter, met een twin-scroll-turbo, dat wel. En die zo maar even 320 pk en 450 Nm trekkracht opwekt. Daar komt bij dat de zes-in-lijn van deze net-niet-1M ook nog eens beschikt over een fonkelnieuwe achttraps automaat met geïntegreerd start/stopsysteem. Dat er een begrenzer aan te pas komt om deze hothatch bij 250 km/h te beteugelen behoeven we vervolgens slechts in te fluisteren. Schreeuwend indrukwekkend is vooral de spurt van 0 naar 100 km/h. Daar doet de M135i nog geen vijf tellen over. Zelf poken – met een ZF-zesbak met kortere verhoudingen – kost je tweetiende extra van je levenstijd. En het verbruik? Ook dat is zeer respectabel, in theorie dan. Een knappe kerel die in het echte leven gemiddeld 1 op 13 met de M135i weet te rijden.
Watertanden
Je mag dan wel nooit 1M tegen de M135i zeggen, BMW behandelde hem er nauwelijks minder om. Vanzelfsprekend is het onderstel aangepast. Zo ligt het een centimeter dichter tegen het asfalt en zijn de veren, dempers, stabilisatorstangen én polyurethaan eindelooprubbers van een ander soort slag. Allemaal om de rijbeleving te doen toenemen. Het doorbladeren van de brochure is al genoeg om ons te doen watertanden, zeker met het regelrechte pretnummer van een 1M Coupé in het geheugen geslagen.
De onderstelafstelling is ronduit briljant, terwijl je zowaar op een prettige soundtrack wordt getrakteerd als je de toeren naar het rood jaagt. De zescilinder laat de naald van de snelheidsmeter in een rotvaart uitslaan naar snelheden die je rijbewijs duur komen te staan, dus wie daar de kick uithaalt, mag zich in de handen wrijven. Wij zoeken bij voorkeur naar een auto die onze zinnen prikkelt, ook als het niet zo hard moet gaan. De 1M deed dat met verve, maar de M135i is niet zo´n speelvogel.
AI
De ingenieurs hebben ervoor gekozen om op de voortrein zo af te stemmen dat de M135i in (te) snel genomen bochten hopeloos op de neus gaat schuiven. Voorspelbaarheid über alles. Aber dankzij de hedendaagse mogelijkheden van ESP kan van twee walletjes gegeten worden. Fijn om te merken is dat het stuurgevoel van de vaak bekritiseerde elektrische bekrachtiging met stappen vooruitgaat, hetzij met kleine. Maar een prettige centreerfunctie kan je nog op je buik schrijven. Dat van de M135i is zelfs bij vlagen irritant.
Neen, bijzonder speels zullen we de M135i dus niet noemen. Snel en efficiënt wel, plus een tikkeltje artificieel. Desalniettemin kun je op basis van de objectieve criteria niet stellen dat er iets mis is. De grip is top, de acceleraties flitsend en de reacties op stuurbewegingen uitmuntend...de Duitsers scoren op al wat meetbaar is. En de automatische schakelende transmissie is simpelweg magistraal, vooral als je de neiging kan onderdrukken om met de schakellepels aan het stuurwiel te spelen en het ding gewoon zijn ding laat doen, zal je versteld staan waartoe het stuk mechaniek in staat is. De aandrijflijn van de M135i behoort zonder meer tot de beste momenteel te koop. Punt.
Sierstrip
We hebben het dan nog niet eens gehad over het uiterlijk. Net als dat van de eerste generatie ligt dat van de huidige 1-serie behoorlijk gevoelig op de tong. Met name de uitpuilende ogen van koplampen vallen bij menigeen niet in de smaak. Hier is iets voor te zeggen. Wellicht is het voor de tegenstanders een verzachting dat de M135i van een dermate visueel pretpakket is voorzien dat dit stijlkenmerk wat minder naar voren toe treedt.
Meest in het oog springen doen immers de specifieke bumpers, ontwikkeld om wat agressiever door de lucht te klieven, een uitlaatlijn met een rond pijpje dat aan elke kant door een donker gelakte diffuser uit komt priemen en de speciale 18 inch wielen. Ook is de M135i uitgerust met grotere remmen waarvan de ‘stoppers’ in de verf zijn gezet. Het blauw op de carrosserie staat hem al minstens zo goed. De spiegelkappen zijn dan weer à la Quattro GmbH – van Audi – gehuld in een middengrijze metaaltint. Beter goed gejat dan slecht bedacht zullen we maar zeggen, want anders zou de M135i qua kleurstelling wel wat eentonig worden. Het model bevat namelijk amper een sierstrip of dergelijke.
Binnenin eenzelfde verhaal, al kun je de interieurcombinatie geheel naar eigen wens invullen zolang je maar betaalt. Rood is voor de hardcore M’s dus ook hier als franje accenten in ‘t blauw. Niet meteen onze keus en het aluminium hiermee onderbreken vinden we al helemaal geen goed idee. Gelukkig bestaat er een optielijst. Maar van ons mag BMW hem ook in standaard trim op de oprit pakeren. Meer dan graag zelfs.