Alfa Romeo MiTo MultiAir

Fiat, en daarmee Alfa Romeo, is altijd opzoek geweest naar bijzondere, innovatieve technieken om motoren meer vermogen te laten produceren. Zo was de Alfa Romeo Giulia de eerste in massa geproduceerde auto met een dubbele nokkenas en “Twin Spark” klinkt jullie ongetwijfeld nog bekend in de oren. Het principe, waarbij iedere cilinderkamer wordt gevoed door twee bougies, werd vanaf midden jaren tachtig op grote schaal door Alfa Romeo toegepast. Later namen fabrikanten als Porsche, BMW en Ducati de slimme vinding over. Meer recent is de komst van “common-rail” bij dieselmotoren, ook door Fiat ontwikkeld. Omdat Fiat de torenhoge kosten voor het produceren van de common-rail injectoren niet alleen kon ophoesten zocht het een partner. Deze werd gevonden in Bosch met als gevolg dat vandaag de dag zo’n beetje alle autofabrikanten common-rail techniek bij hun dieselmodellen toepassen. En nu presenteert Fiat opnieuw een innovatief bedenksel om motoren krachtiger en efficiënter te maken. En ditmaal houdt Fiat Powertrain Technolgies (FPT) hun nieuwste ontwikkeling puur voor zichzelf, beweert een woordvoerder van het merk stellig.

De resultaten
Maar wat doet MultiAir nu precies. Nou, MultiAir kent veel overeenkomsten met common-rail bij diesels. Waar een dieselmotor wordt gestuurd met de brandstofvoorziening, wordt een benzinemotor gestuurd met de luchtvoorziening. Bij MultiAir wordt de traditionele smoorklep vervangen door een innovatieve, hydraulische klepbediening die volledige controle geeft over het wanneer en hoelang openen van de (inlaat)kleppen. Dit kan per cilinder en per zuigerslag waardoor de motor bijna een vrije aanzuiging krijgt en optimaal kan ademhalen. Bijkomend voordeel is dat in tegenstelling tot de eerdere vondsten van Fiat MultiAir toepasbaar is op zowel benzine- als dieselmotoren, ongeacht of ze klein of groot zijn of hulp krijgen van een turbocharger. Zelfs bestaande motoren zouden relatief eenvoudig van het MultiAir-principe voorzien kunnen worden. MultiAir is dus breed inzetbaar en juist daardoor zijn wij enigszins sceptisch over de eerdergenoemde ‘zelfzuchtigheids-claim’ van FPT; Fiat heeft hiermee namelijk goud in handen. In ieder geval is deze brede inzetbaarheid het eerste pluspunt. Fiat claimt dat MultiAir zo’n 10% meer vermogen geeft en 15% meer trekkracht produceert, terwijl het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot met circa 10% wordt gereduceerd. Bovendien zou het de motordynamiek en het rijplezier verhogen.

Normaal gedrag vereist
De Alfa Romeo MiTo is de eerste auto die mag profiteren van het MultiAir-principe. Andere modellen binnen de Fiat Groep zullen spoedig volgen. Vooralsnog is de MiTo MultiAir te verkrijgen in 105 pk sterke turboloze configuratie en als 135 pk sterke variant met turbo. Later komt daar nog een 170 pk sterke versie bij die als “Quadrifoglio Verde” (QV) het gemis van een GTA enigermate doet goedmaken. Allereerst gingen we op pad met de instap-MultiAir welke gekoppeld is aan een manuele 6-bak. Hoewel rijdynamiek doorgaans voorop staat bij Alfa is een vermogen van om en nabij de 100 pk in de regel bedoeld als compromis tussen een gemiddeld rijdrag en milieuvriendelijkheid. Hierop weet de 105 pk sterke 1.4 MultiAir dan ook goed te scoren. Als het op rijden aankomt is de MiTo met zijn “DNA” nog immer een unicum in de lagere segmenten. Omdat er nauwelijks verschil is te merken tussen “All wheater” en “Normal” wisselden we dit keer voordurend tussen de middelste rijafstemming en “Dynamic”. In de dynamische modus maakt de MiTo zowel letterlijk als figuurlijk een sprong voorwaarts. De gasresponse is een stuk gretiger en de stuurbekrachtiging begint serieus weerstand te bieden. De auto wordt er zowaar lichtvoetig van. Opvallend is hoe stil de krachtbron blijft bij belasting. We hadden alleen graag gezien dat Alfa de besturing intussen minder kunstmatig had afgesteld. Als gemiddeld brandstofverbruik wordt 5,8 l/100 km opgegeven en dit is zonder moeite re realiseren als binnenwegen regelmatig worden afgewisseld met auto(snel)wegen. DNA in “Normal” is dan wel vereist.

Even slikken
Dan de MiTo MultiAir met 135 pk en turbovoorziening welke vreemd genoeg gekoppeld is aan een handgeschakelde 5-bak. Alfa vond het niet nodig om een zesbak te monteren en gezien het theoretische verbruik van 5,6 l/100 km is dit inderdaad niet noodzakelijk. Alvorens we ons uit de voeten maken spitten we nog eerst even de meegekregen persmap door. Acceleratie (0-100 km/h): 8,4 seconden, topsnelheid: 207 km/h. Op papier weet de krachtigste MiTo MultiAir serieuze prestaties neer te zetten. Dat belooft wat voor de QV?! Voorlopig moeten we het doen met deze mediaan en daar is uitstekend mee te leven. Lang leve de turbo! Dankzij de drukvuller produceert het aggregaatje 206 Nm bij 1.750 tpm. Zonder zich echt in te spannen voegt de MiTo zich toe aan het rijtje Audi’s en BMW’s op de linker rijbaan. Ondertussen laat de 1.4 weten zich prima te vermaken, terwijl dit gepaard gaat met vrolijke noten uit het uitlaatsysteem. Ons testexemplaar stond op 17 inch lichtmetaal met brede banden en het lijkt dat deze optie niet alleen de looks verbeterd, maar ook het rijplezier in het algemeen. Demping en besturing voelen ineens scherper aan, terwijl er geen andere afstemming aan te pas is gekomen. Na de plezierige kilometers zouden we bijna vergeten waar het bij “MultiAir” (ook) om draait: het brandstofverbruik. De geblazen MiTo MultiAir noteert een pittige 8,1 l/100 km. Niet zo zuinig als we hadden gehoopt en bovendien ver van de beloofde waarde van 5,6 l/ 100 km af. Hierbij moeten we wel melden dat er uitsluitend over de snelweg is gereden tijdens slechte weersomstandigheden. Daarnaast en hierdoor heeft het standaard gemonteerde start/stop-systeem dus niet zijn voordeel kunnen aantonen. Tip naar Alfa: monteer een 6-bak!

Conclusie
‘Minder input, meer output’, het klinkt zo fantastisch en tegelijkertijd zo onrealistisch. Toch weet “MultiAir” deze belofte waar te maken. Deels, althans. De atmosferische Alfa Romeo MiTo 1.4 MultiAir kreeg er namelijk ten opzichte van de 1.4 T-jet 12,5% aan vermogen bij. Dit terwijl de dorstigheid met 5,2% afnam. Ook in de praktijk kan men dit realiseren. Een andere verhaal is het voor de 135 pk sterke MiTo MultiAir. Hoewel er een dikke glimlach ontstaat tijdens het rijden, moet deze op het gebied van verbruik sommige woorden van de MultiAir-gelofte inslikken. De fabriek claimt een gemiddelde van 5,6 liter per honderd gereden kilometers, maar in de praktijk is dit moeilijk te realiseren. Een mindere eigenschap waar - en hoe kan het ook anders - de nieuwe Fiat Punto Evo met diezelfde krachtbron ook mee kampt. Een 6-bak zal hier beslist uitkomst bieden. Bovendien mag het verwacht worden van een auto met een stevig prijskaartje vanaf € 19.100,-.