Alfa Romeo Mito 1.4 Turbo (155 pk) Sport

‘Ontworpen met een duidelijke knipoog naar de 8C Competizione’, leert ons de folder. Kijkende naar de compacte Italiaan moeten we toegeven dat er veel overeenkomsten zijn met het topmodel van de fabrikant. De karakteristieke Alfa neus die prominent het zicht domineert bijvoorbeeld. Al jarenlang tekent de V-vorm het gezicht van Alfa Romeo’s en dat is bij de Mito niet anders. Ronde koplampen die licht naar achter getrokken zijn geven de wagen een sterk front mee. Via de relatief brede heupen komen we bij de achterzijde waar de achterlichtunits sterk overeenkomen met de 8C. En dat is alleen maar een compliment, want de sportwagen is een schoonheid. Geldt dat eveneens voor de Mito? De meningen zijn zowel bij ons op de redactie als bij het publiek sterk verdeeld. Maar Alfa heeft wel lef getoond en een auto met karakter en Italiaanse stijl weten neer te zetten.

Italiaans interieur
Eenmaal ingestapt nestelen we ons in de goed zittende en fraai ogende stoelen, die ons uitzicht geven op een typisch Italiaans dashboard. Fraaie diepliggende tellers die geassisteerd worden door een digitaal scherm. Ronde ventilatoren verschaffen de auto frisse lucht en ook qua ergonomie zit het goed in elkaar. Bij de plaatsing van de climate control moeten we echter wel een kanttekening plaatsen; dit zit wel erg laag. Het materiaalgebruik is voor dit segment voldoende. Zo wordt er voor grote delen een goed aanvoelende stof gebruik. Helaas voelen andere delen vrij hard aan. Het – vanaf de Progression met leer beklede - stuurwiel ligt lekker in de hand, al had hij wel iets dikker gemogen. Duidelijk is dat Alfa veel aandacht heeft besteed aan de details met diverse chromen en aluminiumkleurige opsmuk. Al met al geeft het interieur een prima indruk, helemaal gezien het segment waar de wagen in opereert.

DNA
Zeg je Alfa Romeo, dan denk je sportiviteit. Anno 2008 is dat nog altijd één van de belangrijkste peilers in de merkstrategie. Dat dit bij de Mito niet anders is, blijkt wel uit het feit dat het merk de wagen standaard uitrust met een elektronisch slipdifferentieel (Q2) op de voorwielen. Het systeem kan in werking gezet worden door de Dynamic mode te selecteren met de D.N.A. knop vlak voor de pook. Naast de Dynamic mode is er ook een Normal en een All wheather mode. Waar de auto in Dynamic extra alert reageert op het gaspedaal en directer stuurt, is dat in All weather juist tegenovergesteld. Ten opzichte van Normal krijgt de wagen een veiliger weggedrag en wordt er beter rekening gehouden met slecht/glad wegdek.

Nerveus
Gedurende de testperiode hebben we meer dan 80% in Dynamic gereden. Dit geeft goed aan dat deze stand veruit onze favoriet is. De motor reageert feller en lijkt ook sterker te zijn dankzij een aangepaste koppelcurve. Ook de besturing van de auto is in deze stand een stuk directer dan in de Normal stand. Toch kon de Mito onze verwachtingen niet waar maken. De kleine Italiaan laat zich volwassen sturen en gedraagt zich voldoende, maar wij hadden meer sportiviteit verwacht. In korte en snelle bochten maakt het Q2 systeem overuren en zorgt het onderstel voor een nerveus gedrag. De buitenkant van de bocht wordt snel opgezocht. Tijdens fors remmen begint de auto te zoeken naar grip en gaat de kont heftig slingeren. De besturing ons eigenlijk het minst bekoren. Het DNA-systeem wordt overduidelijk elektronisch aangestuurd en maakt de besturing onwerkelijk. Jammer, want bij andere Alfa’s is dit juist een sterk punt.

Motorengamma
De Italiaan is leverbaar met drie motoren, waarvan twee met een turbo uitgerust zijn. Alleen de basismotor – een 78 pk sterke 1.4 – mist hulp in de beademing. De andere twee motoren zijn de 1.6 JTDm dieselmotor met 120 pk en de 155 pk sterke 1.4 Turbo. Laatst genoemde motor lag bij ons in het vooronder. Een fijne krachtbron die alle lof verdient en die door de hulp van de turbo nooit vermogen of koppel te weinig heeft. Zelfs in lage toeren pakt de vierpitter goed op en sleurt hij er flink aan. Nul naar honderd is volgens de fabrieksopgave mogelijk in acht seconden en wij hebben geen reden hieraan te twijfelen. Het verbruik blijft desondanks redelijk binnen de perken. Zo geeft Alfa een gemiddeld verbruik van 6,5 liter per 100 km op. Vanaf januari zal de Mito ook leverbaar zijn met een 90 pk sterke 1.3 dieselmotor en een 130 pk sterke benzinemotor. Deze twee motoren zorgen voor een ruimere keus qua motoren en zal veel klanten aanspreken. De stap tussen de ondergemotoriseerde 1.4 met 78 pk en het topmodel met 155 pk was simpelweg te groot. De 120 pk versie lijkt ons de ideale partner.

Vier uitvoeringen
Na de keuze van de motor staat een toekomstige klant nog voor de keuze van het uitrustingsniveau. Naast het basismodel is er nog een Progression, Distinctive en Sport uitvoering, al is voor de basismotor alleen de Progression als meeruitvoering leverbaar. Onze testauto had het Sport-niveau. Standaard zijn alle Mito’s al voorzien van een radio/cd-speler, zeven airbags, VDC (vehicle Dynamic Control) en elektrische ramen en spiegels. De prijslijst begint bij € 17.495,- voor de 1.4 (78 pk). Kiezen we voor vergelijkbaar gemotoriseerde concurrenten dan zien we dat de Mito wel stevig aan de prijs is (+/- 2.000 euro duurder). Slechts de MINI Cooper is nog duurder.

Conclusie
De Mito is een echte verleider met Italiaanse charme. Zijn design kent een duidelijke knipoog naar de 8C en dat is een groot compliment. De compacte Italiaan heeft dan ook veel karakter, maar je moet er wel van houden. Zowel het in- als exterieur heeft qua design veel aandacht gekregen en daarmee is de Mito de auto met de meest chique en dure uitstraling in zijn segment. Een groot pluspunt, al merk je dat ook in de prijs. Het DNA-systeem is op elke Mito standaard en maakt het mogelijk het karakter naar wens aan te passen. Helaas is dit te duidelijk door de computer geregeld en voelt de besturing onnatuurlijk aan. Ook het onderstel valt ons tegen. De Mito is duidelijk minder sportief dan we van andere Alfa’s gewend zijn. Wel is de motor een heerlijke metgezel en heeft die bij elk toerental veel kracht en souplesse. We kunnen concluderen dat de Mito de nodige kanttekeningen kent, maar tevens een auto is om verliefd op te worden. En wie verliefd wordt, die vergeet alle negatieve eigenschappen en concurrenten al snel.