TEST Mazda CX-60 (2025) - hoe zachte heelmeesters kinderziekten genezen

Bij de meeste automerken worden serieuze technische updates gecombineerd met uiterlijke aanpassingen. Maar Mazda trok weer zijn eigen plan en liet het de buitenkant van de CX-60 ongemoeid. Kom je echter een Mazda CX-60 tegen in de tint Zircon Sand - goudkleurig in gewonemensentaal - dan weet je dat-ie van modeljaar 2025 of later is. 

Lees ook TEST - Wat met de Mazda 3 is gebeurd, durft niemand meer

Tip

Ontdek de Volkswagen ID.7 Tourer

Stel nu jouw ID.7 Tourer samen, de ruimste volledig elektrische stationwagen. Opgeladen tot 80% in 26 minuten.

Stel samen

Interieur met premium-allure 

Desgewenst combineer je de nieuwe kleur met een noviteit op interieurgebied: zwarte nappaleren stoelbekleding, afgezet met goudkleurige stik­naden. Waar wij het vrolijkst van worden, is de Takumi-uitrusting met een crèmewit leren interieur. Vooral de combinatie met exclusief Japans Musubu-textiel en accenten in licht esdoornhout geeft de CX-60 premium-­allure. Hoe lang die beklijft, hangt af van je reisgezelschap. Als je regelmatig kleefhandige kleuters en modderpotige ­mastiffs vervoert, kun je deze besmettelijke combinatie misschien beter overslaan.

Krachtige aandrijflijn

Leuk die chique binnenhuisarchitectuur, maar waar het bij de vernieuwde Mazda CX-60 echt om draait, zijn de onderhuidse aanpassingen. Nog steeds combineert de CX-60 PHEV een direct ingespoten, in lengte geplaatste 2,5-liter viercilinder op benzine met een elektromotor. Samen genereren ze een ­systeemvermogen van 327 pk en een koppel van 500 Nm. Via een automatische transmissie met acht versnellingen wordt alle power keurig verdeeld over voor- en ­achterwielen, al is de CX-60 in de basis een achterwielaandrijver. 

Da's pas een krachtige aanbieding! Hoge korting op Auto Review-abonnement!  Bespaar tot 90 euro!

Betere samenwerking plug-in hybride componenten

Vooral dankzij softwarematige aanpassingen, doet de samenwerking tussen de beide motoren en de automaatbak gelukkig niet langer denken aan een potje verbaal worstelen tussen Geert Wilders en Frans Timmermans in de Tweede Kamer. De enige gelegenheid waarbij we de aandrijflijn weleens op een hikje betrapten, was tijdens het vaart minderen voor een rotonde of korte bocht. 

Snelle sprinter ...

Als je de 1,68 meter hoge Mazda CX-60 zo ziet staan, verwacht je niet dat-ie iedere plichtsgetrouwe stratenmaker de vreselijkste nachtmerries bezorgt. Maar geef plankgas op een vers bestrate weg en de klinkers vliegen je om de oren. Althans, dat is wat Mazda je belooft met de opgegeven honderdsprint van 5,8 seconden. 

Mis geen Mazda-test meer, meld je aan voor de gratis nieuwsbrief!

We hebben de auto niet geklokt, maar we ervoeren de reacties op het gaspedaal minder bijterig dan de papieren verwachting deed vermoeden. Ook als we de auto in de sportstand zetten. Natuurlijk is het geen probleem om vlot in te voegen of snel een inhaalactie af te ronden, het was vooral de snelheidsbeleving die tegenviel. 

Benzineverbruik CX-60 PHEV

Pijnlijk genoeg geldt dat eveneens voor het brand­­stofverbruik. Mazda belooft de fluweelvoetigen onder ons een WLTP-­verbruik van 1,4 liter benzine perx100 kilometer, oftewel 1 op 71, 4. Dat klinkt niet verkeerd, maar met een accu van 17,8 kWh hadden we mooiere cijfers verwacht. 

Nu is het benzineverbruik van een plug-in hybride, meer dan bij welke andere aandrijflijn ook, volledig afhankelijk van de gebruiks­omstandigheden. Niettemin ­werden we tijdens de eerste testrit van zo’n 170 kilometer niet dolenthousiast van de 5,7 l/100 km (1 op 17,5) gemiddeld. 

Oké, het was koud, regenachtig weer en we hebben tussentijds niet opgeladen, maar op de snelweg ging het nooit harder dan 120 km/h en op de bergachtige wegen rond Madrid hebben we flink geregenereerd. Dat was trouwens nog wel even zoeken, want om de mate van energieterugwinning te wijzigen van ‘normaal’ in ‘hoog’, moet je eerst in het EV-menu duiken. We zouden liever de mogelijkheid hebben om dat met flippers aan het stuur of met de keuzehendel te doen. 

Dat we onderweg niet hebben opgeladen, heeft trouwens een goede reden. Snelladen kan de CX-60 niet, waardoor je anderhalf uur kwijt bent om de batterij van 20 tot 80 procent te krijgen. Van 0 naar 100 procent ben je zelfs tweeënhalf uur bezig.

Meer precisie

Voor een SUV van bijna 2000 kilo, stuurt de Mazda CX-60 erg prettig. Aangepaste software van de elektronische stuurbekrachtiging en gewijzigde draagarmen zorgen voor meer precisie, zodat de auto zich in bochten mooi laat plaatsen. Daarbij helt de carrosserie ondanks het lage zwaartepunt best sterk over. 

Het gevoel van veiligheid is verbeterd doordat de auto bij hoge snelheden nu niet meer overstuurd reageert met een tot uit­breken neigende kont. Het karakter doet nu meer aan een voorwielaandrijver denken, dat wil zeggen dat-ie bij een te snel ingezette bocht onderstuurd richting de buitenkant neigt.

Meegaander onderstel

Volgens de technici is dit voor een groot deel te danken doordat de achterste stabilisatorstang is weggelaten, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt. Overigens kunnen we ons nauwelijks voorstellen dat je met de CX-60 continu de coureur wilt uithangen. Zeker niet na de verzachtende behandeling die Mazda’s heelmeesters het onderstel ­hebben gegeven. 

De achterste schroefveren zijn langer en meegaander geworden. Maar om te voorkomen dat de inzittenden wagenziek worden en na 10 kilometer de heftigste scènes uit de film Triangle of Sadness gaan naspelen, ­hebben de ingenieurs de achterdempers juist steviger gemaakt. Net als de rubbers van de achterwielophanging, trouwens.

Het comfort van de CX-60 is erop vooruitgegaan

Na de aanpassingen is de Mazda CX-60 een stuk beter in balans en voelt-ie niet langer aan als een op hol geslagen hobbelpaard. Vooral op golvend of beschadigd asfalt en klinkerweggetjes is het veercomfort er sterk op vooruitgegaan. Korte, hevige oneffenheden zijn daarentegen nog altijd goed voelbaar. Dat werd onderstreept door onze wild dansende trolley in de bagageruimte wanneer we een drempel iets te snel namen.

Mazda CX-60 als gedroomde caravantrekker

Ondanks zijn fijne besturing en standaard vierwielaandrijving is de snelweg het meest natuurlijke leefgebied van de Mazda CX-60. Daar gedraagt hij zich als de ideale gezins­cruiser. Tot 140 km/h kun je puur elektrisch rijden, wat met een rust gepaard gaat waar een Japans theehuis jaloers op kan zijn. 

Mits geen van de inzittenden langer is dan pakweg 1,90 meter, heeft iedereen voldoende ruimte. Combineer dat met het maximale trekgewicht van 2500 (!) kilo en je hebt met de CX-60 de gedroomde auto voor een caravanvakantie te pakken. Onderweg geniet je van het mooie interieurontwerp en de prachtige materialen, tenzij je voor de instapversie Prime-line van 55.290 euro hebt gekozen. 

Die is best netjes uitgerust, maar mist in zijn zwarte stoffen interieur de kunstleren bekleding van dashboard en ­portieren. Onze favoriet is de Takumi (63.990 euro) met wit nappa­leer en esdoornhout, al vinden we het zwarte leer van de Homura (62.990 euro) evenmin verkeerd.

Tegenvallende bagageruimte

Welke versie je ook kiest, je zult het moeten doen met een bagageruimte van 570 liter. Dat is niet overbemeten in deze klasse. De Volkswagen Tayron e-Hybrid biedt bijvoorbeeld 705 liter. Een puntje van comfortkritiek betreft de voorstoelen. Ook in de duurdere versies is de zitting voor de meeste West-­Europese benen te kort. Als Mazda de CX-60 écht wil laten concurreren met de Volks­wagen Tayron, Volvo XC60 en BMW X3, moeten de Japanners misschien eens bij die merken aankloppen voor een stoelenworkshop.

Conclusie

Mazda’s zachte heelmeesters hebben goed werk verricht, al is de Mazda CX-60 nog niet perfect. Maar met zijn herkenbare design, fraaie interieur en riante trekgewicht, heeft-ie zeker een aantal verleidingskunsten in huis. Zet je de auto voornamelijk in voor kortere ritten en ben je een trouwe stekkeraar, dan kan hij wel degelijk heel zuinig met benzine omspringen.

Lees ook REVIEW: Volkswagen Tayron stelt grote gezinnen voor duivels dilemma