Ford Bronco review: deze terreinauto heb je te danken aan Ford-rijders die hun merk saai vinden
De Ford Bronco (2023) is een grote stoere terreinwagen die al jaren bestaat en voor het eerst ook naar Nederland komt. En dat allemaal dankzij een klantonderzoek dat Ford onder zijn rijders uitvoerde ...
Wat is opvallend aan de Ford Bronco?
De Ford Bronco was niet eerder leverbaar in Nederland. Dat wil zeggen: niet via de Ford-dealer. Je kon de Bronco wel via grijze import naar ons land halen; momenteel zijn er 126 actieve registraties. Waarom Ford de Bronco nu wel officieel in Nederland verkoopt, heeft te maken met een klantonderzoek. Hierin geven Ford-rijders aan dat ze tevreden zijn met hun auto, maar ook dat Ford een tikkeltje saai is. Dat zit Ford niet lekker. En dus komt de Ford Bronco, maar ook de nieuwe Ford Mustang V8 en de Ford Explorer naar Nederland om het vuur eens lekker op stoken. De verkoopcijfers zijn van ondergeschikt belang.
Hiermee doet Ford Toyota na, want ook dit merk kampte met een kleurloos imago. Het schijnt dat slaapexperts zelfs adviseerden om geen schaapjes te tellen maar oude Corollaatjes ... Inmiddels dromen autoliefhebbers van een GR86 of een GR Supra. Om er zeker van te zijn dat de Bronco slaagt, blijft de 2.3 viercilinder lekker in Amerika en maakt alleen de dikkere 2.7 Ecoboost V6 met 335 pk en 563 Nm de oversteek.
Wat is goed aan de Ford Bronco?
De Ford Bronco bestaat al sinds 1966. Een iconische terreinwagen noemt Ford het en daar is geen woord van gelogen. Vergelijk hem maar met de Jeep Wrangler. Dan heb je meteen zijn enige directe concurrent te pakken, maar wellicht dat de Bronco ook eigenaren van een Toyota Land Cruiser en een Land Rover Defender aan het twijfelen brengt. Amerikanen noemen de Bronco ook wel ‘Goat’. Dat staat niet voor ‘geit’ maar voor ‘goes over any terrain’. Dat is de Bronco aan te zien. Er staat een stoer ding met een enorme bodemvrijheid (26 centimeter) en grote terreinbanden (33 inch) die je eerder onder een maanvoertuig verwacht.
Ford heeft voor het design van de nieuwe Bronco heel goed gekeken naar de eerste generatie uit de jaren 60. Als je niet meer zo scherp ziet, kun je beide naast elkaar zetten zonder dat je weet welke de nieuwe is. Het design is rechttoe rechtaan en bonkig. Als je achter het stuur zit, kijk je uit over de forse rechthoekige motorkap en voel je je groter dan groot.
Alhoewel de Bronco vooral gemaakt is voor het terrein, rijdt-ie op het asfalt ook goed, zeker voor zo’n terreinreus met aan de achterzijde een starre as (aan de voorkant onafhankelijke wielophanging). De enkele keren dat we het asfalt opzoeken, stuiteren we niet door elkaar. Bijkomend voordeel is dat je op een weg met tegenoverliggend verkeer gemakkelijk een extra stapje opzij kunt zetten als je tegenligger dit niet doet. De Bronco ploegt als het moet door elke berm. De 10-trapsautomaat schakelt mooi op en voordat je het doorhebt, rijd je hoogst illegale snelheden.
Meld je aan voor onze nieuwsbrief en je blijft op de hoogte van de definitieve prijzen van de Bronco!
Wat de Ford Bronco allemaal in het terrein kan, grenst aan het ongelooflijke. We reden in de Belgische Ardennen over rotsen met vervaarlijk uitstekende punten, dwars door grasland, rakelings langs bomen, en over steile heuvels en gaten in de wegen, maar het onderstel gaf geen krimp en ving alle klappen moeiteloos op. Kickbokser Rico Verhoeven is er niks bij.
Wat kan beter aan de Ford Bronco?
Voorin zit je uitstekend maar op de achterbank gaat het er wat krapper aan toe. Vreemd als je bedenkt dat deze Ford 4,81 meter lang en 1,94 meter breed is en tot de grote suv's en terreinwagens behoort. Bovendien zit je op de achterbank wat hoog, in ieder geval hoger dan de bestuurder en zijn passagier. Dat voelt een beetje gek aan. De instap kan ook beter, je moet bijna springen om op de achterbank terecht te komen, zo hoog is-ie.
Daarmee zijn we aanbeland bij de vraag die tijdens onze kennismaking met de Bronco constant door ons hoofd speelt: wat moet je ermee in Nederland? Als je in Texas, Alabama of Tennesse woont, snappen we dat je een Bronco koopt. Als je daar besluit de openbare weg te verlaten, dan kan dat vaak gewoon. In Nederland moet je zelfs een zandweggetje waar je met de auto mag komen met een vergrootglas zoeken.
Wat is de prijs van de Ford Bronco?
De Bronco moet het imago van Ford een boost geven en niet zozeer de verkopen. Dat is maar goed ook, want met een minimale prijs van 130.000 euro (de definitieve prijzen volgen nog) is de Bronco niet bepaald het koopje van de maand. Laten we het zo zeggen: als Ford er jaarlijks tien verkoopt, gaat de vlag uit.
Er zijn twee uitvoeringen om uit te kiezen: de Outer Banks en de Badlands. Een verschil is dat de Badlands in het terrein nog verder komt dankzij een sperdifferentieel en een ontkoppelingssysteem voor de stabilisatorstangen aan de voorzijde. Bovendien is de 4x4-aandrijving geautomatiseerd; in de Outer Banks moet je op een toets drukken.
Aan elektrificatie doet de Bronco niet, ongeacht de uitvoering. Concurrent Jeep Wrangler doet dit wel en is als plug-in hybride dan ook een stuk goedkoper, namelijk zo’n 91.000 euro. Maar met de Bronco kun je sier maken dat alle vier de deuren en het dak in acht minuten te verwijderen zijn; met de Wrangler ben je hiervoor twintig minuten kwijt (zegt Ford smalend). Er is trouwens ook een tweedeurs Bronco maar die blijft in Amerika.
Wat vind ikzelf van de Ford Bronco?
Na eerder gereden te hebben met de Ford Ranger Raptor en nu de Ford Bronco hoef je bij mij niet aan te komen met de smoes dat Ford maar een saai merk is. En dan moet de nieuwe Mustang V8 nog komen. De Ford Bronco is gewoon een hartstikke stoer ding. Als ik een ranch had met een enorm terrein eromheen, kocht ik een Bronco. Maar die heb ik niet. Gezien de verwachte torenhoge prijs zou Ford elke klant een stukje terrein cadeau moeten doen. Want dan kun je het beste uit de auto halen. Of verhuizen naar Amerika. Hier beginnen de prijzen bij ongeveer 35.000 euro. Geen wonder dat er daar een wachtlijst is ...