Volkswagen Amarok

‘Voor alles is een eerste keer’. Dat geldt voor ondergetekende in het geval van het rijden met het soort voertuig als de nieuwe Volkswagen Amarok. En sowieso is het uniek, want onze redactie reed slechts één keer eerder met een pick-up. Op zich niet vreemd aangezien de markt van dergelijke auto’s met een open laadbak in Nederland nog geen zevenhonderd auto’s per jaar omvat en ze in vijfennegentig van de gevallen voor commerciële doeleinden worden ingezet. In gans Amerika en bepaalde delen van Azië en Afrika daarentegen gaan ze als warme broodjes over de toonbank. De pijlen van Volkswagen zijn dan ook volledig op deze markten gericht, maar de gigant ziet ondanks de beperkte afzetaantallen ook broodwinning in een Europese lancering. Een gebrek aan visie of zit hier een addertje onder het gras?

Ruwe bolster, blanke pit
Groot, robuust, Spartaans. Dit zijn onze steekwoorden bij het in ogenschouw nemen van een pick-up. De Volkswagen Amarok voldoet eraan. Met een lengte van 5,25 meter en breedte van 1,94 bestrijkt de Amarok een riant oppervlak. En ook de hoogte van 1,83 meter mag er wezen. Je ziet ‘m niet snel over het hoofd. Het front is stoer. De halfrondlopende neus met grote koplampunits en breed gestrekte grille waarin stevige lamellen zijn opgenomen eisen de aandacht op. In het geval van de Highline bevat de Amarok echt het complete stereotype pick-uparsenaal: fikse wielen, breed rubber, opgeklopte wielkasten en een hoeveelheid metaal waar een kleine ijzerboer van rond zou kunnen komen. De Amarok doet de naa pick-up eer aan. Toch doet hij niet angstaanjagend aan. In lijn gebracht met de personenautomodellen van Volkswagen oogt ‘ie juist best vriendelijk, zeker in de representatief geklede uitvoering waar wij in reden. De gebruiker zou er best mee voor kunnen komen rijden bij een officiële gelegenheid, al zou ‘ie na een intensieve werkdag daarvoor wel eerst even gewassen moet worden.

Spaanders
De cabine van de Amarok is ook al niet zo primitief als dat je zult denken. Het verschilt nauwelijks van dat van de Golf of Jetta. Het dashboard is opgetrokken uit hard kunststof. Van het betere soort weliswaar, maar van een auto met een verwacht prijskaartje dat in het geval van deze geel kentekenuitvoering best stevig zal zijn – prijzen worden in september bekendgemaakt – zou anders verwacht mogen worden. Aan de andere kant: waar gehakt wordt vallen spaanders en dan moet je niet denken aan een diepe kras in een fraaie, zachte stof. En dat dit soort dingen gaan ontstaan staat bij intensief gebruik van de Amarok buiten twijfel. Dik in orde is ook de ergonomie, niet bepaald onbelangrijk bij auto’s van dit soort. Eventueel zijn de twee ronde klepjes onder de middelste ventilatieroosters in te ruilen voor praktische, inwisselbare accessoires. Ons testexemplaar was voorzien van een handig klemmetje waaraan we het routeformulier konden aanhangen en in een andere versie zagen we op die plek een bekerhouder zitten. Over gemak gesproken. De duurdere uitvoeringen baden in luxe: airconditioning, cruise control, automatisch dimmende binnenspiegel, elektrisch bedienbare buitenspiegels, het puike navigatiesysteem RDS310, lederen bekleding, noem maar op. Hoezo Spartaans?!

Aan het werk
In het juiste maatpak mag de Volkswagen Amarok dan zowaar aan kunnen schuiven bij het diner, hij is gebouwd om zijn handen uit de mouwen te steken. Voor dit soort doeleinden pakt Volkswagen uit met een bodemspeling van 25 cm en een hellingshoek van maximaal 28 graden vóór en 23,6 graden achter zodat stranden op de eerste de beste heuvel niet aan de orde is. Om de betrouwbaarheid en duurzaamheid tijdens langdurige belasting te garanderen zijn er achter bladveren gemonteerd. De laadbak is 1,55 meter diep en op z’n breedst 1,62 meter. De afstand tussen de wielkastuitsparingen is 1,22 meter; een europallet past er precies tussen zo laat Volkswagen weten. Afhankelijk van de uitvoering (2,8 of 3,0 tons) kan er maximaal 1.137 kilogram worden vervoerd. Onverhoopt overuren moeten draaien? Geen probleem, vanuit de cabine kan de lamp ingeschakeld worden die de gehele laadbak verlicht.

Aandrijflijnen
Zowel een elektronisch als een mechanisch differentieel is standaard. In combinatie met 2WD als basisaandrijving volstaat dit voor de lichte klusjes. Bij zware karweien is het optionele 4Motion met permanente of instelbare 4x4-aandrijving gewenst. Een moderne 2.0 BiTDI - bekend uit de Transporter - is voorlopig de enige krachtcentrale. Een 122 pk sterke TDI volgt in het eerste kwartaal van 2011. De tweeliter diesel produceert 163 pk en 400 Nm aan trekkracht en is krachtig onder de meest uiteenlopende omstandigheden dankzij de twee turbo’s die variabel opereren. De ene arbeid bij lage toerentallen en de andere bij hoge. Mede hierdoor is ook een acceptabel verbruik van 8,0 l/100 km te realiseren. Zelf geeft de fabriek 7,9 l/100 km op. Geef de diesel van katoen en hij nagelt er strijdlustig op los. Bij gebruik buiten ‘kantooruren’ neemt het windgeruis de overhand dus waarschijnlijk is er geen haan (lees: eindgebruiker) die er naar kraait dat de TDI behoorlijk van zich laat horen. De rest van de auto is juist opvallend stil. Geen kraakjes, geen piepjes, niets. Eigenlijk hoort dit wel een beetje bij een pick-up, maar toch zien we het liever zo. Het getuigt van de uitstekende reputatie van Volkswagen op het gebied van bouwkwaliteit.

Off- en onroad rijden
Om een indruk te geven waartoe de Amarok allemaal in staat is had men een uitdagend offroadparcours uitgezet. Na een uurtje baggeren, ploeteren, klimmen en afdalen waren we overtuigd. De Amarok kan je heel ver brengen. Voor het doorkomen van diepe kuilen en watergeulen (maximale diepte van 50 cm, anders is het natte voeten) volstaat enkel de 4x4-aandrijving. En voor het trotseren van de steile berghellingen tot wel 35 graden kan de (onervaren) terreinrijder terugvallen op de lage gearing ondersteund door de hulpmiddelen Hill Descent Control en een speciale offroad-setting. Klauteren en afzakken doet de Amarok dan geheel op eigen houtje. Een kind kan de was doen met dit soort vernuftige elektronica. De bestuurder dient (tijdens het klimmen) alleen soms een beetje gas bij te geven en de juist richting op te sturen. Tijdens dit soort uitdagingen is de lichte besturing prettig, maar op de openbare weg werkt de overbekrachtiging averechts. Er is totaal geen informatiestroom met de (voor)wielen. Op het geasfalteerde wegennet zou meer communicatie fijner en veiliger zijn. Qua weggedrag is de Amarok neutraal en weinig afwijkend van een normale personenauto. Overhellen valt reuze mee. Bovendien zit je lekker hoog waardoor je uitstekend over het overige verkeer kunt uitkijken. Comfort bieden is de andere kracht van de Duitse pick-up.

Valse start
Volkswagen zet de Amarok vanaf oktober in eerste instantie alleen als deze dubbele cabine uitvoering in de showroom. Helaas een oninteressante aanbieding voor de Nederlandse importeur en de doelgroep, want deze is niet op grijs kenteken te zetten. En daar is ’t de importeur juist om te doen wil het enigszins scoren met de Amarok; ze nemen namelijk doorgaans 70% van de verkopen voor rekening. Pas in het tweede kwartaal van 2011 volgt er een 1,5 cabineversie met grotere laadbak welke wel in aanmerking komt voor de financieel aantrekkelijke kentekenregistratie. Dat verwacht men althans, want de technische mogelijkheden voor typegoedkeuring hiervoor worden nog door Volkswagen onderzocht. Een Amarok "King Cab" – hopelijk ook goedgekeurd voor het grijze kenteken – volgt in een later stadium. Volkswagen Nederland zoekt zelfs naar de mogelijkheden om deze dubbele cabine versie op grijs kenteken te krijgen. Daarvoor gaat het de hulp inschakelen van een carrosseriebouwer omdat de fabriek niet van plan is deze carrosserievorm te fabriceren. Kortom, de Volkswagen Amarok beleeft in Nederland een valse start en vraagt om geduld van de potentiële koper.
 
Conclusie
De Europese markt voor pick-ups is klein. Dat weet ook Volkswagen en ze rekenen dan ook niet op aanzienlijke aantallen op dit continent. De Nederlandse importeur al helemaal niet nu de Amarok met voorlopig enkel een goedkeuring voor geel kenteken de eerste boot mist. Aan een oplossing wordt gewerkt, en als deze er naar verwachting volgend jaar is hangt de afzet alsnog nauw samen met gesloten contracten tussen grote afnemers van dergelijke “Nutzfahrzeuge” zoals bijvoorbeeld Staatsbosbeheer. Waarom dan toch de Amarok in Europa vermarkten als het hooguit enkele kruimels oplevert, zo niet verlies? Gebrek aan visie? Nee, zeer zeker niet. Integendeel. Het is weldegelijk een addertje onder het gras. namelijk de signalering van Volkswagen dat hunkert naar ultiem marktleiderschap over een x-aantal jaren. Een suprematie op zoveel mogelijk markten en in alle segmenten, ook in de meest kleine. Als dit werkelijk een teken is dan lijkt Volkswagen met de Amarok een nieuwe winnaar in huis te hebben. Daarvoor hoef je geen ervaringsdeskundige te zijn.