Audi Q5 in Mexico: mooiboy op bootcamp
Je kent ze wel, van die vlotgebekte, gladde types die overal goed in lijken te zijn. Dan is het wel geinig als je ze tóch op een zwak punt kunt betrappen. De nieuwe Audi Q5 is een beetje de automobiele gladjanus. We zeggen dan ook geen nee wanneer we hem in Mexico eens flink stof kunnen laten happen.
“Moet deze gladjanus in het stof bijten omdat-ie geen permanente vierwielaandrijving heeft?”
Veel mannen worden er toch een beetje onzeker van. Van die gasten met een nét iets te gecultiveerd kapsel plus tweedagenbaardje, en een nét iets te trendy casual kledingstijl. Voor de wat minder gepolijste man is het best een geruststelling als zo’n gladde jongen helemaal niet kan voetballen. Of wanneer hij tijdens een mannenuitje niks bakt van het vlotten bouwen. Of als hij alleen witbrood met hagelslag blijkt te lusten. En uitsluitend Rivella drinkt.
Audi Q5: mooiboy onder de SUV's
De huidige Audi Q5, die eind 2017 debuteerde, is toch wel een beetje de mooiboy onder de SUV’s. Hij oogt gladjes, strak en gespierd. Uiteraard is het hoogwaardige interieur uitstekend afgewerkt. Daarnaast biedt de Audi Q5 ruimschoots plaats aan vier volwassenen. Tegen fikse meerprijzen kunnen ze genieten van een keur aan comfortabele en chique extra’s. De toevoeging ‘quattro’ suggereert dat hij op onverhard ook zijn mannetje staat. Kortom, op het eerste gezicht lijkt de Audi Q5 een automobiele alleskunner waarmee je je overal kunt vertonen. Maar net als de Audi A4 allroad is de Q5 eigenlijk een voorwielaandrijver, waarbij de achteras pas in actie komt als er gripverlies optreedt ...
Wat kan de Audi Q5 op onverhard?
We zijn dan ook benieuwd naar wat de 190 pk sterke Audi Q5 40 TDI quattro in zijn mars heeft wanneer hij het asfalt moet verlaten. Moet deze gladjanus in het stof bijten omdat-ie geen permanente vierwielaandrijving heeft? We gaan het uitproberen op de onverharde wegen van Baja California Sur. Dat is het zuidelijkste deel van de ‘blindedarm’ in het westen van Mexico. Het is een zeer droog gebied. Het landschap wordt er gedomineerd door kale grijze bergen en laagvlaktes met doornige struiken en enorme cactussen. Je waant je in een Lucky Luke-strip, waar ieder moment de Dalton-broers uit het struikgewas voor je Audi Q5 kunnen springen. Om je vervolgens met geheven revolver te manen je auto en je portemonnee in te leveren.
Luchtvering Audi Q5
Onderweg naar de offroad-route valt op dat het asfalt in deze Mexicaanse deelstaat in uitstekende conditie verkeert. Mogelijk maskeert de optionele luchtvering hier en daar een oneffenheid, want het veercomfort is van hoog niveau. Zeker als je de Comfort-modus selecteert. Keerzijde van de medaille is dat de Q5 er niet communicatiever op wordt. Als je voor de Dynamic-modus kiest, merk je dat de besturing zich iets zwaarder laat bedienen. Tevens reageert de installatie iets directer. Het maakt van de Audi Q5 geen Porsche Macan of Jaguar F-Pace, maar daar zit de gemiddelde Audi Q5-rijder ook niet op te wachten.
Tussen de olifantencactussen
We arriveren bij het offroad-gedeelte van de route. Zodra we het portier openen, krijgen we een enorme hitteklap. Het wegdek is stoffig, tussen de vele losse stenen zien we een hagedis wegschieten. Boven ons tekent zich tegen de knalblauwe lucht een vlucht zwarte roofvogels af. We zijn omringd door doornstruiken. En pas nu we er zo dicht bij staan, zien we hoe gigantisch de grootste cactussen hier zijn. Niet voor niets worden ze olifantencactussen genoemd. Met hun doorns als draadnagels torenen ze ver boven ons uit. We krijgen het onheilspellende gevoel dat we hier eigenlijk niet welkom zijn.
Hoe stoer is de Audi Q5 nu echt?
Hier mag de Audi Q5 écht aan de bak. Is hij inderdaad een stoere SUV? Zijn z’n aandrijflijn en onderstel werkelijk opgewassen tegen de steile, met losse stenen bezaaide zandweggetjes vol butsen en kuilen? Of wordt hij hier ontmaskerd als Rivella drinkende mooiboy?
Na een korte drinkpauze hijsen we ons weer in de leren sportstoelen. Tot onze ontsteltenis zien we op het navigatiescherm dat deze weg niet digitaal in kaart is gebracht. Op het scherm van onze telefoon zien we een zielig kruisje, waar normaliter toch minimaal één streepje staat.
Dorst en gieren
Wanneer we de diepe kuilen en de vele stenen bekijken, krijgen we doemvisioenen. Daarin spelen gescheurde oliecarters, een misselijkmakende dorst en rondcirkelende gieren een hoofdrol. Snel schudden we die nare gedachten van ons af. We zetten de keuzehendel van de S tronic in de ‘handstand’, kiezen de allroad-rijmodus en geven de Q5 de sporen.
“Onbedoeld maken we een jump waar een reuzenkangoeroe trots op zou zijn.”
Door modder en kuilen
Op het eerste deel van onze offroad-route manen diepe kuilen, modderplassen en losse stenen ons tot enige voorzichtigheid. Maar al vlug trappen we het gaspedaal verder in. In de binnenspiegel ontwaren we een imposante stofwolk, die tot in de verre omtrek te zien moet zijn. Alleen bij onoverzichtelijke bochten en steile heuvels daalt de snelheid tot onder de 80 km/h. Stenen schopt de Q5 achteloos naar achteren en de wielophanging maakt korte metten met de pokdalige ondergrond. Zeker waar talloze gemene dwarsribbels het wegdek domineren, imponeert de luchtvering. Terwijl veel auto’s met conventionele schroefveren hier bijkans in eigentrilling raken, is de Audi Q5 nauwelijks onder de indruk.
Geluidscomfort Audi Q5
De 400 newtonmeters van de 2,0-liter TDI sleuren er lekker aan. Mede dankzij de geïsoleerde voorruit blijft het keurig stil aan boord. Totdat er na een bocht plotseling een diepe kuil opdoemt. Onbedoeld maken we een jump waar een reuzenkangoeroe trots op zou zijn. Terwijl we een halve seconde in het luchtledige zweven, verwachten we met een daverende klap en kromme draagarmen neer te komen. Oké, het wordt geen landing waarvoor een 747-piloot een staande ovatie ontvangt, maar niemand verliest zijn vullingen.
Op naar het strand
Aan het eind van de dirt track ontwaren we in de stofwolk voor ons plotseling een aantal gedaantes. Niet de Daltons, maar een kudde relaxed herkauwende koeien. Zelf zijn we ook wel aan wat ontspanning toe. We zetten koers naar het strand. Hier geen streng kijkende strandwachten of slagbomen, en dus rijden we met de Q5 tot vlak aan het water. Zodra de voorwielen hun grip dreigen te verliezen, schakelen de achterwielen bij en ploegt de Audi gestaag door het mulle zand.
Met de tenen in het azuurblauwe water moeten we even later erkennen dat de Audi Q5 er misschien uitziet als een mooiboy, maar dat je hem ook rustig op een mannenuitje kunt meenemen. Hij heeft zich vandaag perfect gedragen. Tegelijkertijd denken we dat het niet het type is dat ’s avonds aan de bar de beste grappen vertelt, want hoe goed deze auto ook is, hij maakt ons zelden écht aan het lachen.