Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

De Maserati Grecale Trofeo ontleent een groot deel van zijn entertainmentwaarde aan zijn verbrandingsmotor. Zijn ongeremde snelheidspotentieel gaat hand in hand met onheilspellend geplof, woest gegrom en hoog oplopende G-krachten. Het doet ons vrezen voor de elektrische toekomst die het merk zichzelf voorspeld heeft …

Met de geur van exclusief leer in de neus en het koele aluminium van de schakelpeddels onder handbereik, gaat het gaspedaal richting het hoogpolige tapijt. Terwijl de zorgvuldig opgewarmde V6 gretig richting de 6500 toeren snelt, vechten mijn nekspieren tegen een opkomende hernia. Vlak nadat de naald van de toerenteller de 6 is gepasseerd, flipper ik naar de volgende versnelling. Een oogwenk later staat er 100 km/h op de snelheidsmeter. Om met een bekend uitzendbureau te spreken: het waren 3,8 mooie seconden … Wil je de adrenalinepomp nog even aan laten, dan houd je het gas erop tot 285 km/h - alleen op de autobahn, uiteraard.

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

De Maserati Grecale is vernoemd naar de stevige, koele bries die van oktober tot maart vanuit Griekenland richting het noordoostelijke Middellandse Zeegebied waait. Die hebben wij zelf nooit aan den lijve ondervonden, maar de Grecale Trofeo associëren we eerder met een hete woestijnwind dan met een koele bries. De namen Khamsin (ook een Maserati) en Scirocco (Volkswagen) hadden we daarom passender gevonden, maar die waren dus al vergeven.

Grecale is broertje van Maserati Levante

Los van onze ervaringen met de topversie, is de Maserati Grecale sowieso hot. Zoals zoveel andere exclusieve merken heeft ook Maserati ontdekt dat je het meeste geld kunt verdienen met suv’s. Dat besef leidde alweer zeven jaar geleden tot de introductie van de Maserati Levante, die prompt uitgroeide tot de bestseller van het merk.

Dol op 'onzinnige' auto's?

Ontvang wekelijks het laatste autonieuws, de beste tests en af en toe een aanbieding.

Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief, en je mist er niet één!

Om nog grotere volumes te kunnen draaien, zette Maserati in 2022 de Grecale op de wereld, het kleine broertje van de Levante. Nou ja, ‘klein’, met zijn lengte van 4,86 meter is-ie maar 16 centimeter korter. In de hoogte en breedte scheelt het nog minder. Door de afgeronde koplampen oogt de Grecale van voren wel iets aaibaarder en vriendelijker. Van opzij zijn de gelijkenissen groot; je herkent de Maserati Grecale voornamelijk aan de volledig verzonken portiergrepen. Vanbinnen ontgrendel je de portieren niet met ordinaire hendels, maar met chique knoppen. Niet extreem nuttig, wel bijzonder.

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Ook als mild hybrid

Het onderstel van de Grecale bouwt voort op dat van de Alfa Romeo Giulia en Stelvio. Op motorisch vlak verwacht je in deze tijd vooral (stekker-)hybrides en volledig elektrische aandrijflijnen, maar die vinden we niet in het leveringsprogramma. Nóg niet, want Maserati heeft op de Sjanghai Motor Show net de volledig elektrische Grecale Folgore gepresenteerd.


Die zat er vanaf het begin aan te komen, want de Maserati Grecale is zó ontworpen, dat er moeiteloos een accupakket en een elektromotor in passen. Vanaf 2030 wil het merk zelfs alleen nog volledig elektrische modellen bouwen. Tot dan levert Maserati zijn compactste suv als mild hybrid, waarin een tweeliter viercilinder motor met een beetje elektrohulp 300 of 330 pk ophoest en als 530 pk sterke Trofeo.

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Formule 1-techniek in een suv

De Maserati Grecale Trofeo doet niet aan elektrisch geneuzel. Onder zijn motorkap vind je een ver naar achteren geplaatste V6 met twee turbo’s. De drieliter brulmachine is afkomstig uit de Maserati MC20, de supercar van de firma. In de Grecale herbergt hij dezelfde bijzondere ontstekingstechniek met Formule 1-roots. Door gebruik te maken van zogeheten voorkamers (de ontsteking gebeurt eerst daar en breidt zich dan uit naar de eigenlijke cilinders) konden de techneuten het vermogen flink opschroeven. In de Maserati Grecale Trofeo levert de Nettuno-­zescilinder 530 pk en 620 Nm. Dat is minder dan de 630 pk en 730 Nm van de MC20, toch maakt de Grecale Trofeo nog altijd Bratwurst van de Porsche Macan GTS (440 pk/550 Nm). 


In alle eerlijkheid: een bloedsnelle suv - on­geacht het merk - is eigenlijk een onzinnig apparaat. Je gaat een topatleet ook niet optimaal prepareren voor de 100 meter sprint om hem bij de start een galajurk en een paar schoenen met naaldhakken aan te trekken. Net zoals je een MMA-vechter niet in een tutu en spitzen perst. Toch dwingen autofabrikanten zich bij het bouwen van sportieve suv’s in dit soort schijnbaar onmogelijke spagaten. Dat dit soms wonderwel lukt, hebben we ondervonden in auto’s als de Porsche Macan, de Alfa Romeo Stelvio ­Quadrifoglio en de Aston Martin DBX. Net als in de Maserati Levante trouwens.

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Sumoworstelaar presteert als topturner

De papieren van de compactere Grecale Trofeo zijn nog beter dan die van de Levante. Ook al associeer je een leeggewicht van ruim 2000 kilo eerder met een sumoworstelaar dan met een topturner. Toch scoort hij veel punten voor de onmogelijk evenwichtsoefening tussen hoog, ruim en comfortabel enerzijds, en sportief anderzijds. Want 530 pk is al imposant, maar de manier waarop de 1,66 meter hoge suv ermee omgaat, is nog indrukwekkender. De besturing is precies en direct, maar wordt nooit nerveus.

Kippenvel en nekkramp in de Grecale Trofeo

Onder het toeziend oog van de elektronica, zorgen de luchtvering met regelbare demping en het sperdifferentieel ervoor dat de vierwielaangedreven suv aanvoelt als een sportsedan met achterwielaandrijving. Lichtvoetig, scherp, speels en … verschríkkelijk snel. En ook al zijn er tegenwoordig tig elektrische auto’s die ongeveer even hard sprinten als deze mannetjesputter, ze bezorgen je niet de combinatie van kippenvel, nekkramp en te berge rijzende lichaamsbeharing. V6-­gebulder begeleid door uitlaatploffen die klinken en voelen als ondergrondse kernproeven ... De EV-adept haalt er wellicht zijn neus voor op, maar wie met benzine in zijn bloed is opgegroeid, zal er schaterlachend van genieten. We zien het jaar 2030 dan ook met enige argwaan tegemoet.

“In de Maserati Grecale wil je overal aanzitten.”

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Overigens kun je naar je (financiële) partner ook best beweren dat je de Grecale Trofeo - die ongeveer 65 mille duurder is dan de Grecale GT - hebt gekocht vanwege het comfort. Zet het standaard luchtgeveerde onderstel in de zachtste stand en je zweeft in alle stilte en ruimte door het verkeer. Alleen boven­gemiddeld lange mensen stoten hun hoofd tegen de hemelbekleding. Of beter gezegd: ze laten hun bolletje strelen door zacht alcantara – geen onaangename ervaring. Eigenlijk wil je in de Grecale overal aanzitten. Aan het alom aanwezige, fraai gestikte leer, de logo’s in de hoofdsteunen en het heerlijk ruwe carbon op de tunnelconsole en de portieren.

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt
Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Irritante trekjes van de Grecale

Wel is het prettig om op de snelweg een iets hoger tempo aan te houden dan 100 km/h. Anders laat de geweldige V6 een hinderlijke dreun horen. Maar door harder te rijden dan mag, wek je weer een ander irritant verschijnsel tot leven. In het in­­strumentarium en op het head-up display wijst een continu knipperend 100-bordje de bestuurder op zijn verkeerszonden. Nee, deze Italiaan is niet gemaakt voor de Nederlandse regeltjes …

Test: waarom de Maserati Grecale Trofeo ons bang maakt

Nu we toch onze klaagbroek aan hebben, moeten we ook iets kwijt over de transmissie. Geen kwaad woord over het schakelen zelf, dat gaat schokvrij en razendsnel. De bediening met toetsen op de middenconsole werkt niet ideaal. Soms luistert de bak pas nadat je meermaals op D, P of R hebt gedrukt. Dan de schakelflippers; aan de ene kant vinden we het fijn dat ze zo groot zijn en dus altijd onder handbereik liggen, aan de andere kant zitten ze de hendels van de richtingaanwijzers en de ruitenwissers een beetje in de weg. Zo, intussen is het laag water weer gestegen en kunnen we stoppen met spijkers zoeken. Gas erop en gáán!

Gert Wegman
Door Gert Wegman

Speelt al zijn leven lang met auto’s en taal, en wordt daar sinds 1989 nog voor betaald ook. Werkte ooit voor de industrie, maar is in 2002 ‘overgelopen’ naar de media. Dol op turbo’s, eigenzinnige auto’s en klassiek motorgegrom, gefascineerd door de stille kracht van EV’s. Lees meer »

Voor jou geselecteerd

Wekelijks autoplezier in je mailbox?

  • ✓ Mis geen belangrijk autonieuws
  • ✓ Exclusieve verhalen alleen voor jou
  • ✓ Speciale kortingen en acties