TEST Maserati GranTurismo Folgore: hoe kan iets zó saai én zó bruut zijn?

Toen ik in 2013 bij Auto Review begon, viel ik meteen met mijn neus in de boter. De Maserati Ghibli was net onthuld en ik mocht meteen naar Toscane vliegen om hem twee dagen lang te laten krijsen en brullen. Na verloop van tijd vervagen de herinneren aan veel persreizen, maar wanneer ik beelden van glooiende groene heuvels zie, hoor ik nog altijd de 410 pk sterke drieliter V6 van de Ghibli S Q4 blèren.

Maserati GranTurismo: V6 of EV

Inmiddels heeft Maserati afscheid genomen van de Ghibli, maar het bouwt nog altijd sportwagens met een drieliter V6 onder de kap. Zo is de GranTurismo leverbaar met een 490 of 550 pk sterke V6. Het is niet heel aardig om te zeggen, maar in het huidige elektrische tijdperk lachen we hierom. En dat is Maserati nog met ons eens ook, want de krachtigste GranTurismo heet Folgore en gebruikt drie elektromotoren om 761 pk en 1350 Nm op te hoesten.

Dat zijn trouwens gedempte elleboogkuchjes en geen luidkeelse ‘hatsjoessss’. Wanneer je instapt gromt de elektrische GranTurismo en keer boos, maar verder houdt hij zich verrassend stil. Het geluid dat uit de luidsprekers klinkt zodra we het sportgeluid inschakelen, doet mij nog het meest denken aan een boos ruimteschip. En dat is toch niet hetzelfde.

Geen circuit of autobahn

We testen de eerste elektrische Maserati trouwens gewoon in Nederland. En we krijgen de sleutel niet zomaar overhandigd: eerst moeten we beloven dat we niet op een circuit komen of op de Duitse autobahn belanden. Met andere woorden: Maserati leent ons een raket, maar we mogen niet naar de maan. Dat brengt ons in een lastige situatie, want je merkt aan alles dat deze auto bulkt van de potentie. En die gaan wij er op de openbare weg niet uit halen.

“Maserati leent ons een raket, maar we mogen niet naar de maan.”

Als je met honderd over de snelweg sukkelt, voel je wel dat je in een sportwagen rijdt. Dat zit ’m voor een deel in de lage zitpositie, de directe besturing en het uitzicht over de gewelfde motorkap. Wat echter het meest opvalt, is het communicatieve onderstel. We zijn niet gewend dat een elektrische auto zo duidelijk doorgeeft wat er zich onder de wielen afspeelt. Normaal voelt rijden in een EV alsof je bent opgerold in een winterdekbed.

De GranTurismo Folgore betrekt je veel meer bij het rijden, met nog altijd genoeg veercomfort om lange ritten mogelijk te maken. Daar is-ie tenslotte voor bedoeld: een grand tourer voor twee volwassenen en twee (kleine) kinderen. Tijdens zo’n lange rit waardeer je enorm dat elke instelling van de adaptieve cruisecontrol zijn eigen fysieke knop op het stuur heeft –bij Maserati geen moeilijk gedoe met touchknoppen.

Boordkanonnen van een marineschip

We rijden nog steeds op de snelweg en drie metertjes op het centrale display tonen hoe saai de aandrijflijn dit vindt. De achterste twee elektromotoren zitten uit hun neus te eten – ze dragen nul komma niks bij aan de voortstuwing.

De voorste motor doet al het werk, maar ook zijn krachtmeter slaat amper uit. Bij de achterste motoren staat trouwens ‘Linksachter’ en ‘Rechtsachter’, alsof het boordkanonnen op een marineschip zijn. Gaaf.

Explosieve honderdsprint: 1, 2, 3, 100

Niets weerhoudt ons er echter van om de explosieve honderdsprint uit te proberen. Als de kanonnen op scherp staan, radbraakt de GranTurismo je in minder dan drie seconden naar de honderd. We zijn wel wat gewend als het op snel optrekken aankomt, maar ditmaal is de accelaratie wel heel acuut: 1, 2, 3, 100.

Onze organen bevinden zich niet waar we ze een paar tellen geleden hebben achtergelaten. Het piepende geluid dat door de cabine klinkt, maken we zelf. Na 8,8 seconden passeert-ie de tweehonderd en Maserati pocht met een on-EV-achtige topsnelheid van 325 km/h. Om dat te testen, hebben we toch echt een geschikte speeltuin nodig.

Het meeste plezier

Het meeste plezier dat je op de openbare weg uit de GranTurismo kan wringen, is op een rustige slingerweg. Het idee van de twee boordkanonnen klopt zodra we hem in de eerste bocht gooien. Doordat elk achterwiel afzonderlijk wordt aangedreven, trekt hij zichzelf er prachtig doorheen. Het gaat zo eenvoudig dat we zelfs tijd overhebben om naar de krachtmetertjes te kijken: links- en rechtsachter slaan fanatiek uit. Ze zijn klaarwakker. Tijdens het sprintjes trekken hadden we geen tijd om dat te controleren.

Pret met hoofdletter T

Veel EV’s hebben een laag zwaartepunt, maar in het geval van de Folgore is het te kort door de bocht om het voortreffelijke voetenwerk daaraan toe te schrijven. Maserati heeft er bewust voor gekozen het accupakket niet onder de gehele vloer te stoppen.

In plaats daarvan zijn de modules van de 92,5 kWh grote batterij geclusterd en tussen de voorstoelen en onder de tweede zitrij onderbracht. Van bovenaf bekeken vormen ze een hoofdletter T. En dit allemaal om geen accu’s onder de voorstoelen te hoeven plaatsen.

Lekker laag zitten

Zo kon zowel de zitpositie als de gehele auto sportief laag worden gehouden. En dat is toch wel fijn hoor: een elektrische sport wagen waarin je achterwerk vlak boven het asfalt zweeft. Met als bijkomend voordeel dat de meeste batterijkilo’s rond de lengteas van de auto zitten, wat het makkelijker maakt om de auto van richting te veranderen.

Toch valt de middentunnel niet onhandig breed uit; mijn lange benen hebben genoeg ruimte en de lange zitting van de sportstoelen biedt een goede ondersteuning.

400 kilometer

Als het even kan, onderwerpen we elektrische auto’s aan onze actieradiustest. Een vaste ronde van 100 kilometer lang die we afleggen op 100 en 130 km/h om een realistisch beeld te krijgen van het verbruik en de actieradius. De Folgore heeft een forse batterij, maar Maserati lijkt hem te willen beschermen met grote buffers. Waardoor een bruikbare capaciteit van 83 kWh overblijft.

Elke vrijdag een nieuwe autotest lezen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief!

Aanmelden

Ontvang wekelijks het laatste autonieuws, de beste tests en af en toe een aanbieding.

Dit betekent dat hij overdag op de snelweg 400 kilometer ver komt (testverbruik: 20,8 kWh/100 km). Bij 130 km/h stijgt het verbruik (29,4 kWh/100 km) en krimpt de range tot 282 kilometer. Met deze informatie kunnen potentiële kopers zelf bepalen of ze de rit naar een leuk circuit of de Duitse autobahn op één acculading gaan halen …

Conclusie

Wanneer ik inplug bij Shell Recharge, staat tegelijkertijd een Maserati-rijder te tanken. Hij rijdt blèrend weg en hoewel niet iedereen blij reageert, is dat wel hoe het hoort. De GranTurismo Folgore is juist voor de stille genieter die kickt op het design, de techniek en het rijgedrag. En stilletjes in zijn vuistje lacht als hij het zoveelste stoplichtsprintje met gemak wint. Deze Maserati blaft niet, maar hij bijt wel.