Weekendtip: uren naar auto's gluren in Buren

Er zijn al wat musea verloren gegaan de afgelopen jaren. Denk aan het Ford-museum van de familie Den Hartogh in Hillegom of het AMC/Rambler-museum in Berlikum. Niet zelden valt een moeizaam bij elkaar gespaarde verzameling bijzondere automobielen uit elkaar zodra die wordt verdeeld onder de erfgenamen. Daarom is het een heuglijke gebeurtenis als er een nieuw automuseum bij komt. We kijken bij Visschers Classique Automuseum in Buren, een stadje tussen Tiel en Geldermalsen.

“Eerst een oude 404 en toen hield het niet meer op”

De man achter het museum is een geboren gastheer. Zijn naam is Henk Visscher. Iedere bezoeker wordt van harte verwelkomd en zo snel mogelijk van koffie voorzien. Tot een paar jaar geleden leidde Henk onder meer een dealership van PSA Peugeot-Citroën en Hyundai, met zes vestigingen in de Betuwe en het Groene Hart. Geen kleine jongen dus. Maar geen van zijn kinderen wilde het bedrijf voortzetten. Nu Henk 65 jaar is geworden, heeft hij het bedrijf verkocht en is het grote genieten begonnen.

Dat genot zit ‘m bepaald niet in een comfortabele leunstoel achter de geraniums. Een kwart eeuw nadat hij in 1997 zijn eerste youngtimer kocht, een gebroken witte Peugeot 404, heeft hij dermate veel old- en youngtimers bij elkaar gesprokkeld dat je er een museum mee zou kunnen vullen. En dat is precies wat hij dit jaar deed. Henk Visscher: “Hoho! Lang niet alle auto’s die in het museum staan zijn van mij hoor! Zo is de Renault-verzameling van mijn broer Chris en een aantal Peugeots van mijn vriend Mario Müller."

De Franse auto’s uit mijn jeugd

Het lijkt op het eerste gezicht een ratjetoe van merken en tentoongestelde automobielen. Toch voelt de collectie, als je er in alle rust tussendoor wandelt, als een vanzelfsprekende eenheid aan. Algauw krijg je door dat de collectie voornamelijk uit naoorlogse Franse auto's bestaat. Niet zo vreemd, want de dealervestigingen van het familiebedrijf richtten zich met name op de merken Simca, Talbot, Peugeot en Citroen. Veel oude, bijna vergeten Simca’s staan er. Ik zie Citroëns in alle soorten en maten, Peugeots van alle mogelijke leeftijden, en auto’s van PSA-concurrent Renault.

Matra en Panhard

Je vindt in het museum ook merken die ooit verwant waren aan bekendere Franse merken, zoals Matra of Panhard. Voor iemand van mijn leeftijd voert de reis je linea recta terug naar je kinderjaren. Kijk, een Simca 1000! Neef Michiel had er eentje waarmee hij als een wildeman op een middag vanuit Friesland op en neer naar Nijmegen knalde. Alleen maar voor een kopje koffie. En daar een Simca 1100. Mijn tante Jo uit Borne had er eentje, ergens begin jaren zeventig.

Een autocollectie als bedrijf

“Ik ben grootgebracht tussen de auto’s", vertelt Henk. "Mijn vader had een garagebedrijf. In 1961 werd hij Simca-dealer. Een van mijn vroegste herinneringen is de introductie van de Simca 1000 in Avifauna in Alphen aan de Rijn. Ik was vier jaar. Mijn broer, mijn zus en ik moesten in die Simca 1000 gaan zitten voor een foto. Ik reed op mijn tiende al auto en verkocht op mijn veertiende al mijn eerste auto. Ik was een lief jongetje dat kennelijk vertrouwen opriep. Als een van de klanten pech had met de auto, repareerden mijn broer en ik hem en dan reden we de klant naar huis. Ik was niet supertechnisch, maar wist wel goed hoe een auto werkte."

Kinderen kozen eigen pad

"Het was duidelijk dat mijn toekomst en die van mijn broers in de autowereld lag. Maar mijn kinderen hebben hun eigen pad gekozen en dat is helemaal prima. Deze verzameling en dit museum hoop ik op de een of andere manier wel door te geven. Het museum kreeg een horecavergunning en er kunnen evenementen en vergaderingen plaatsvinden. Commercieel moet het straks een zelfstandig bedrijf kunnen worden. Zo zie ik dat voor me. Ik ben 65 jaar, dus heb nog wel even om dit verder uit te bouwen.”

Een Maserati als Sinterklaas-surprise

Behalve een aantal echte klassiekers, en de auto’s die in mijn vroege jeugdjaren dagelijkse kost waren, loop ik ook tegen nauwelijks bekende exemplaren op. Ik zie een experimentele Citroën M35. Het lijkt een Ami 8 in een merkwaardige coupé-uitvoering. Maar nóg specialer is de wankelmotor die samen met NSU is ontwikkeld. Citroen wilde het hele concept testen bij een aantal trouwe klanten en bouwde er 267. Na de testperiode werden ze weer ingeleverd en door Citroën vernietigd. Enkele exemplaren zijn de dans ontsprongen en één staat in Buren.

Ook bijzonder is de Peugeot 205 Break. De echte autokenner zal nu de wenkbrauwen fronsen; die bestaat toch helemaal niet! Inderdaad, het betreft hier een in de kleur grijs uitgevoerd prototype met een aangepaste achterkant. Hij werd getekend door de Belg Benoit Contreau. Ook Pininfarina leverde een voorstel in voor een 205 Break, maar die haalde het ook niet. Peugeot zag er uiteindelijk geen markt voor.

Henk Visscher neemt het voortouw

“Kijk, dat is leuk voor de foto in je blad! Hoe wil je dat ik ga staan?” En voordat ik me kan afvragen of ik zo'n foto zelf wel zo'n goed idee vind, sta ik al braaf plaatjes te schieten van een trotse opa met een surprise voor een Maserati. Deze man kan wel een auto verkopen, zoveel is me wel duidelijk. Maar zijn talent dient nu een gemeenschappelijk doel. Als hij met dezelfde zwier dit nieuwe automuseum aan de man weet te brengen, kunnen we hopelijk nog vele jaren uren in Buren naar auto’s gluren.