Hebben, hebben, hebben! Dé ultieme Lancia-collectie
Is dit de beste autocollectie ter wereld? Wat ons betreft wel. Dit setje van zes staat te koop bij een klassiekerspecialist in Londen, die er liefst 6,8 miljoen euro voor vraagt. Wij zouden het er meteen aan uitgeven, want deze Lancia Beta Montecarlo Turbo, 037 Rally Evo 2, Delta S4 Corsa, Delta HF Integrale 8V, LC1 en LC2 zijn onbeschrijfelijk cool.
Lancia Beta Montecarlo Turbo (1981)
Deze Group 5-racer is gebaseerd op de Lancia Beta Montecarlo. Hoewel, dat is strikt genomen niet waar. De Beta Montecarlo Turbo is een silhouetteracer, wat betekent dat hij op de Beta Montecarlo lijkt, maar er in de praktijk weinig mee te maken heeft. Alleen het middenstuk van de carrosserie en het onderblok van de motor is overgenomen uit de straatauto. Achterin de racewagen ligt een 1,4-liter Abarth-viercilinder met een enorme turbo, die het vermogen naar 460 pk blaast. En dat op een wagengewicht van 780 kilogram. Met de Beta Montecarlo Turbo won Lancia het World Endurance Championship in 1980 en 1981.
Meer zien van deze compacte crossover?
Stel uw pakket samen
Lancia 037 Rally Evo 2 (1983)
De allermooiste rallywagen ooit gebouwd, als je het ons vraagt. Dit exemplaar is nummer elf van twintig gebouwde Evo 2-versies. Hij heeft een grotere viercilinder compressormotor (2111 cc in plaats van 1995 cc), met een vermogen dat rond de 325 pk ligt. Deze Lancia 037 werd in 1983 gebouwd door Abarth en fungeerde in 1984 als verkenningsauto voor de Finse rallyheld Markku Alén. Daarna werd de auto overgedaan aan Jolly Club, het semi-fabrieksteam met de kenmerkende rood met groene livrei. Lancia won in 1983 het World Rally Championship met de 037. Daarmee is de fraaie sportwagen de allerlaatste achterwielaangedreven rallykampioen.
Lancia Delta S4 Corsa (1985)
Met de 037 kon Lancia niet opboksen tegen Group B-monsters als de Peugeot 205 Turbo 16 en Audi Sport Quattro S1. Dus introduceerde het merk de Delta S4: de meest geavanceerde rallywagen van zijn tijd. Onder de grote achterklep ligt een revolutionaire motor: een 1,8-liter viercilinder met een turbocharger én een compressor, die het turbogat onderin de toeren vult. Het resultaat is een vermogen van meer dan 550 pk! De 890 kilogram wegende Delta S4 gaat in 2,5 seconden naar 100 km/h … op gravel. Dit exemplaar was de testauto voor het fabrieksteam van Lancia en heeft geracet in de kenmerkende Jolly Club-kleuren.
Lancia Delta HF Integrale 8V (1988)
Behoeft deze nog introductie? De Lancia Delta is de succesvolste rallyauto aller tijden, met zes constructeurstitels op rij en vier rijderskampioenschappen. Hij begon aan zijn zegetocht in 1987, toen de Group A-klasse het gevaarlijke Group B verving. De Delta HF Integrale 8V maakte zijn debuut in 1988 (het jaar daarvoor kwam Lancia uit met de Delta HF 4WD) en was meteen te herkennen aan zijn hoekige wielkastverbreders. Voor de aandrijving zorgde een 2,0-liter turboviercilinder met zo’n 275 pk. Deze specifieke Delta won in 1988 de rally van Portugal en Griekenland. Achter het stuur zat Miki Biasion, die in hetzelfde jaar en in 1989 kampioen werd.
Lancia LC1 (1982)
We kunnen ons voorstellen dat horen en zien je vergaan in deze Lancia LC1. Hij haalt 450 pk uit zijn Abarth-turbomotor (dezelfde als in de Beta Montecarlo Turbo) en weegt slechts 640 kilogram. In handen van Riccardo Patrese en Teo Fabi won deze LC1 de Nürburgring 1000 km. Later is hij door Lancia gebruikt om banden en sperdifferentiëlen te testen voor de LC2 (zie onder). De LC1 was de eerste racewagen van Lancia die gebruikmaakte van het grondeffect, waarbij neerwaartse druk niet wordt opgewekt met spoilers, maar door lucht op snelheid onder de auto door te trekken.
Lancia LC2 (1983)
Deze Lancia LC2 komt uit het legendarische Group C-tijdperk, dat ook giganten als de Jaguar XJR-9, Mazda 787-B, Mercedes-Benz C11, Peugeot 905 en Porsche 956 voortbracht. Hij wordt aangedreven door een Ferrari-V8, die door twee KKK-turbo’s wordt opgejaagd tot meer dan 800 pk. Dit exemplaar draagt chassisnummer 0001 en werd in 1983 aan de pers gepresenteerd in het Martini Museum in Turijn. Hij reed in datzelfde jaar de 24 uur van Le Mans en kwam in 1983 en 1984 uit in het World Sportscar Championship. De auto heeft nooit een race gewonnen, maar kwam twee keer in de top drie terecht en stond op pole position tijdens de 1000 km van Kyalami.
